[N999]

Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir.


Gidebileceğim en uzak yerde yine ben olacağım!

İki şey zorunlu insanoğlu için. Yaşamak ve kendine tahammül etmek. Kendine rağmen yaşamak yani… Bazen düşünmemem gereken şeyleri zihnime biriktirirken suçüstü yapıyorum. Suçluyorum, yargılıyorum, ‘sen bu olamazsın’ diyorum. Ama buyum işte! Ben her ne düşünüyorsam oyum!

Her insan biraz şizofrendir aslında.

Kafamızı dinlemeye kaçtığımız zamanlar, benleri toplarız yuvarlak bir masaya. Yalnız değilken fısıldayan sesler bu kez bağırarak yıpratırlar birbirlerinin sözlerini. Beynimizde o büyük kavga anları başlar… Çığlık çığlığa savaşırken bizle, ‘dinleniyoruz’ deriz en ironik biçimiyle. Sonra şanslıysak uzlaşmaya varırız, bir karar doğurmuşuzdur karmaşamızdan. Değilsek; sesler susmaz, uyutmaz, yedirmez, gülümsetmez bizi. Kaçamayız! Çünkü mahkumiyet tahammüldür.

En büyük boşluk o zaman dayanır kapıya. Hissizlik başlar, sevinmez ve üzülmeyiz. Bu bir canlının kaybedecek hiç bir şeyi kalmadığı andır çünkü omuzlarında hiçten başka bir şey asılı durmaz.

Öyle gariptir ki boşluk, acımayı bile özlersiniz çünkü sizi acıtan bir şey yoktur artık.

Tek çözüm savaşmak ve yenmektir sahte kimliklerinizi. Kaçamadığınız için durup savaşmanız gerekir. Sonunda hem galip hem de mağlup olursunuz. Kaybeder ve kazanırsınız, kazanır ve kaybeder…

Savaş, cesaret ve inanç gerektirir. Kendiniz olmaya inatla yürümeyi. ‘Ben buyum!’ diyebilmek, kaçmaya çalışmaktan zordur evet! Ama sonu vardır. Sonunda ‘siz’ olursunuz.

Benlik, bilinmeyen bir kaynaktan çıkan suya benzer. Hayat, suya yön veren taş ve kayalara. Benlik, hayattan süzüldükçe önüne çıkan çakılları sürükler, bulanır, temizlenir, değişir… Siz olur sonunda ve siz kendinizi içinizdeki balıklar-çakıllardan ibaret sanırsınız. Suya haksızlık edersiniz, üstelik o olmadan diğerlerinin de orada olamayacağını yok sayarak.

Kaçmaya çalıştıkça boşluk büyür, yer çekimi kaybolur. Yere sağlam basabilmek için ağırlaşmak gerekir. Sorumlulukları yüklenmek, savaş zırhını giymek ve sevmek!

Her şeyi sevmek gerekir bu yüzden ama en çok kendini sevmek.

İnsan suya benzer. Su olmazsa balıklar asla var olmayacaklardır!

Sinem Çetin