Ağzında Unuttuğum Çocukluğum
 

Bir oyun parkının salıncağında unutuyorum çocukluğumu
Ben büyüdüm mü anne?
Yoksa sen mi öldün?

Elim, elin kokmuyor artık
Yanağımdan silinmiş attığın
Tokadın kırmızılığı,
Vurduğun yerlerde gül bitmediğinde
Suretim gökkuşağına --- kalıyor,
Dudaklarım esrar moruna çalıyor
Sarkan göz torbalarıma
Yaşlar ektim,
İnsan büyüdükçe yaşlanıyor mu ne...
Neredesin anne?
Kayboluyorum..

Ağlatamıyor hiç bir kadın
Senin gibi,
Gözyaşlarım da mavi değil artık,
Kan kusuyorum
Şarap döktüğüm halıya,
Ellerimi semaya kaldırıp
Dua edecek cesaretim de yok
Giderken saçlarımı da mı götürdün avuçlarında?
Islanıyorum...

Farkında mısın
Sensiz bir dünyada
Kalabalığım kendime
Sorumlususun,
İçimde büyüttüğüm or*spu çocuğudur hüzün,
Gülümsemek,
Afrika kadar uzaktır yüzüme..
Ağlıyorum anne
Hissediyor musun?

Yokluğundan ötürü
Fransız kalıyorum kadınlara,
Bir yanım acımasız İsrail
Bir yanım sol ğöğüsünden kurşun yemiş
Filistin..
Merhamet et anne,
Merhamet et...

Ayak izlerini bıraktığın
Kaldırım taşlarını öpüp
Alnıma sürüyorum tek tek,
Misk-i Amber kokuyor sokak,
Güller açıyor alın yazım da,
Gel anne;
Beni ayaklarının altına alıp dövmeni özledim,
Cenneti özledim,
Anne gel,
Ben çocukluğumu özledim...

Harun Tolga Peker