IRCForumları - IRC ve mIRC Kullanıcılarının Buluşma Noktası

Bir zamanlar dağda, kızgın güneşin altında, mermer taşlarını yontmaktan bezmiş bir mermer yontucusu varmış.
" Bu hayattan bıktım artık. Yontmak! Devamlı mermer yontmak... Öldüm artık! Üstelik bir de bu güneş, hep bu yakıcı güneş! Güneş'in yerinde olmayı ne kadar çok isterdim, orada yükseklerde her şeye haki olmayı, ışınlarımla etrafı aydınlatmayı. " diye söylenir durur yontucu.
Bir mucize eseri olarak dileği kabul olunur ve yontucu o an güneş olur. Dileği kabul edildiği için çok mutludur. Fakat tam ışınlarını etrafa yaymaya hazırlandığı sırada ışınlarının bulutlar tarafından engellendiğini farkeder.
" Basit bulutlar benim ışınlarımı kesecek kadar kuvvetli ise benimgüneş olmam neye yarar! " diye isyan eder.
" Mademki bulutlar güneşten daha kudretli bulut olmayı terch ederim. "
O zaman bulut olur. Dünyanın üzerinde uçuşmaya başlar, oradan oraya koşuşur, yağmur yağdırır fakat birdenbire rüzgar çıkar ve bulutu dağıtır.
" Ah, rüzgar geldi ve beni dağıttı. Demek ki en kuvvetlisi o, öyleyse ben rüzgar olmak istiyorum. " diye karar verir.
Ve dünyanın üzerinde eser durur, tayfunlar meydana getirir. Fakat ansızın önünden kocaman bir dağın ona manî olduğunu görür.
" Basit bir dağ beni durdurmaya yettiğine göre benim rüzgar olmam neye yarar! " der.
O zaman dağ olur. Ve o anda bir şeyin ona durmadan vurduğunu hisseder. Kendinden daha güçlü olan şeyin onu içinden oyan şeyin varlığını farkeder. Bu.... Küçük bir mermer yontucusudur.