[Liaaa]

Düşme gözlerimden ölüm tutuyor beni sende
Kırık bir lisanım vardı isminde , hiç bir alfabe sahiplenmedi

Dilimde bir secde boyu dua kaldı bizden yana
Ağladığında ölürdü bütün şehir , dökülürdü dilinden sancılar
Boylu boyuna uzanırdı bütün aşk
Bütün sevdalar ölümden çalınmıştı
Tepetaklak olmuştu bütün şiir
Beynimde dönüyordun ,
Biri beni umut ediyordu
Sol yanımda gülümsüyordum.

Güneşi tutmalı gözlerinde , ısıt bütün kuşları
Geceye sat ürkekliğini , yastığın ve yorganın kadar hayal kur
En çok onlara sığınıyorsun

Bilinmez bir öfke kefeni kurşun boyu
Sızıyor bütün günahlar
Yanı başımdan uzanıyor bir el
Tutmak lazım sıcak bir nefesi gözlerinden
Ne zaman ellerimi uzatsam kırgın bir ölüme rastlıyorum
Hiç mevsimi değildi ölmenin
Yaprakların sararmasını , güneşin şehri terketmesi
Yağmurun yağmasını bekliyordum


Uzanmıştım üstüme yazılmış , altıma koyulmuş tahta bir divana
Sol yanımda sen sızlıyordun , bir şeyler dökülüyordu yağmur gibi yüzüme
Biliyordum başımı kaldırsam
Kıyamet kopardı eteklerinde
Kaldırma başını ölüm üç nefes eder bir meleğin ciğerinde

Öyle utandım ki ,
Seni özlemek
Ölümle savaşmak
Tutamadığım sözlerin arkasından seni günah saymak
Şimdi omzuma dayansan hani hiç durmadan kanatsan dudaklarımı
Tek bir hece ile seni anlatsam
Çoğul ekleri ölümlerle toplasam sadece sen diyerek
Sana dizlerimin kanamış çocukluğunu emanet etsem
Biri düşse alnımın en zor yanına , kader sen diye ağlasa

Aşk Günah mı Çoğul ölümlerin sırtında

Besmele çek gözlerimde , dudaklarım senin ismini zikir ediyor
Saçlarını topla düşmesin hiç biri rüzgara
Usulca okunuyor ezanlar gönlümün mabedinde
Bir kız dönüyor etrafımda sanki tavaf ediyor yüreğimi
Görüyorum biri var gözlerimin en kimsesiz köşesinde
Biri düşüyor şimdi sırtını dönmüş hayallerime

Kırılıyor karanfil dalları , içinden kan sızıyor
Kalbimin morg köşesinde ismin kalıyor
Otopsiye yatırılmış cinayet gibiyim
Aşk ' a bir adım kaldım
Kırıldı bütün çoğul eklerim ,
tekil bir cümle kuruyorum
Kısaca Sen diyorum .

Morg ayazından kalma bir eylül sabahı , kefenim hafif yırtık
Ölüler sadece kendi ismini görür diyorlardı
Demek ki
Ben kendi ismimi senin ismine feda etmişim

Morg Köşesinde Tekil Ölümler


Muhammed Yalçınkaya