IRCForumları - IRC ve mIRC Kullanıcılarının Buluşma Noktası

Ben ümitsiz aşklar için yaratılmışım
Ayrılıklar için, sonsuz kederler için
Ne zaman ta derinden sevsem birini
Ezilmeli yeni açmış gülleri kalbimin
En güçlü zehir olmalı aşk dediğin
Alkol gibi damarlarımda yürümeli
Sarmalı her yanımı gece olunca
İçim de bir çıbancasına büyümeli
İnsan sevince hergün birkez ölmeli
Her gün bir başka yerine saplanmalı o kurşun
Yollara düşmeli, perişan deli divane
Erimeli potasında o garip varoluşun
Artık uzak bir anıdır huzur ve sukun
O büyük yangın başlamışsa yürekte
Bir gün gelirde bu çaresizliğin
Aranır bütün tesellisi yürekte
O yerde sevilmekte yalan sevmekte
Nereye baksan diz boyu karanlık
Boşuna bir ışık arama göklerde
Herşeyinle aşkın içindesin artık
Böyle gitgide derinlere çeker o bataklık
Orada ölümsüz olur nice kara sevdalı
Sevmek, hiç sevilmeden; korkunç güzel
Aşk dediğin karşılıksız olmalı

bilinmiyor..