Bir kez olsun benimmişsin gibi sarılamadım sana.
Bir kez olsun yanımdan kalkıp gitmeyecekmişsin gibi kalamadın. H
ep gitmeliydin, gitmek zorundaydın.
Hiç sahiplenemedim seni.
İnciteceğim diye korkarak, saçlarına bile dokunmaya utanarak sevdim seni.
Hiçbir zaman bana aitmişsin gibi koklayamadım kokunu.
Biliyordum ki teslim olmayacaktın.
Biliyordum ki sonu yoktu.
Sonumuz yoktu.
Dokunmak istiyordum sana.
Seni nasıl sevdiğimi bil istiyordum.
Nasıl ağladığımı, sensiz nasıl acı çektiğimi,beni anla istiyordum.
Kal demek istiyordum sana.
Benimle kal.
Gitmen gerek biliyordum.
Şuan yanımda uzanıyor olsan bilirim ki iki yastık arasında kilometreler var.
Sen şuan yanıbaşımda uzanıyor olsan bilirim ki aynı yatakta bizi ayıran yollar var.
Cevirip yastığın diğer yanına yüzümü, baksam sana, sanki senin şehrinde yağmur benim şehrimde fırtına var.
Bana yer yok sevgilim.
Senin hayatında, senin yanında benim yerim yok.
Ve ne yazık ki sevgilim,
Senin alınyazında benim adımın baş harfi bile yok.