[tiNa]

İnsan kalbi bir kez kaybetmeye, acı çekmeye alıştıysa mutlu olsa bile inanamaz.
Kazansa bile, kaybetme korkusuyla hata üstüne hata üstüne hata yapar.

Bende alışmıştım kaybetmeye,
Mutluluğun nasıl bir şey olduğunu bile unutmuştum seni tanıyana kadar.

Şimdi sen yatağında uyurken,
Tüm yoğunluğumla senin olduğumu ve
Senin de benim olduğunu bilmekten güzel bir şey yok dünyada 

Unuttuğum mutluluğun yeni tanımı bu işte bende
Ait olmak,
Ait olduğun kişiye sahip olmak

Öğreniyorum işte yavaş yavaş
Sevmenin ve sevilmenin ne olduğunun farkına varıyorum
Kalbimin derinlerde bi yerde yatıyormuş meğer mutluluk
Sol yanımdaki mutluluğu uyandıran sevgili:


Seni dünyadaki her şeyden çok seviyorum
Sayende mutluyum
Sayende..
Umutluyum.....

[Tufan]

güzelmiş, yüreğine sağlık..