[DeLiSop]

Artık akşamLar erken oLuyor, sabahLara uLaşmak da ne kadar zor, uzuyor da uzuyor, gündüzüm geceme karışıyor, ben yetişmek istedikçe o benden kaçıyor. Son bir isteğim var dedim Mavi Sabaha, geL yine sıcak güLümsemenLe bana hiç değiLse bir kez daha, duymazdan geLdi var git kendi yoLuna der gibi, umarsız iLgisiz ve kibirLi. Yüreğine sadece ben serpmedim ki kuru yaprakLarı, ben mi sebep oLdum güneşin ağLayışına? Ben mi soğuttum Hazan’ı da? Ben mi verdim eLLerine sadece kanLı gözyaşLarını? Niye kesiyor bana faturayı? ödemem mümkün değiL ki bu hesabı. EL insaf, eLini yüreğine koy da öyLe ver bu cezayı. Yüreğim daraLıyor buLamadım çaresini ne kendime anLatabiLdim ne ona bu sevdayı. Artık dinLemiyor seni unuttum der gibi, hatta seni hiç tanımadım der gibi yok farz ediyor varLığımı. Meğer beni çoktan öLdürmüş bana söyLememiş, sen yoksun hatta yoktun hiç yaşamadın ki bende, demeye biLe gerek duymadan başka bir baharda çiçek açmayı seçmiş. AnLadığıma göre bu MAVİ Dünya’da taze bir GüL onun için hiç güLümsememiş. AraLarındaki mesafe de Kaf dağını çoktan geçmiş ve o benim için bir kuru daL biLe dermezmiş. Demek bitmiş. Gün ışığı yok, dünyama çoktan karanLık çökmüş. Ben yeni güneşLer topLarken ona o benden çoktan vazgeçmiş. BiLemedim nedir çaresi, yüreğim suskun ses vermiyor şimdi, o da benimLe küsmüş. Güneş küsmüş, Ay küsmüş, yar zaten çoktan gitmiş sevda yokmuş bu dünyada hepsi hayaLLerimmiş! Uyanmaktan korktuğum onu yitirdiğimdenmiş. BiLemedim… Ben; ‘ben gibi sever’, ben; ‘ben gibi yanar’, ben;’ben gibi sevdaLanır’ sanmıştım kendimi nasıL da kandırmışım. Şimdi derdimi döküyorum önüne döner bakar mı diye, geLmeyeceğini biLe, biLe bekLeyeceğim onu kıyamette ve haLa seviyorum onu öLesiye, bana dönüp bakmasa biLe.

Kalın sağlıcakla...