Üşümeyeyim… Üşümüşüm… Düşlerimin üzeri açıktı, bendim, Arzularımsa çıplak, onlardım. Ufacıktı dileğim mavi suya; Örtük bakışının dolaysız ısısı, O kadarcıktı! Üşümüşüm… Ölülerimi taşıyordum, öyle sağır. Kaç kez dokundum soğuk dudaklara. Bilemedim nasıl dönmez o göz ayrıldığı kaynağına, direnir o kadar! Üşümüşüm… Bu yaklaşan kışla değil, Deniz ürpertisi, göğün alacasıyla değil, Ellerimin soğukluğu hep bir kalabalıkta. Kaçışının gizini gönlünde tuttuğun Bilisiz aşkı (nı) ver bana! Üşümeyeyim… Nilgün Marmara Kasım,81 |
Tüm Zamanlar GMT +3 Olarak Ayarlanmış. Şuanki Zaman: 21:38. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.8 Beta 3
Copyright ©2000 - 2024, vBulletin Solutions, Inc.
Search Engine Friendly URLs by vBSEO
Copyright ©2004 - 2024 IRCForumlari.Net