[Desmont]

Nedendir rabbim anlayamam,

Siz nedendir dersiniz dostlar,

Nedendir her sevda bir yerinden yaralıdır ,

Ve mutluluklar binbir yerinden mutlak kopartılmıştır hep...

Neyin uğruna, niye mezalime uğramıştır,

Sevdalar, sevdalılar olduk olası,

Ve dünyada var olduğundan beri aşk,

Zulumlerle yoğrulmuştur aşklar, aşıklar ölesiye,

Duyguları kimler kimin için,

Ne maksat uğruna prangaya vurmuşlarda,

Sevda çeken gönüller her asırda,

Her kötülüğün mahpusluğuna müebbet edilmiştir...

Sazları niye kırılmıştır ozanların,

Şiirleri neden yakılmış,

Söylevleri yasaklanmıştır hep,

Dilleri dağlanmış,

Gözlerine mil çekilmiştir...

Kimi sürgün edilmiştir vatanından,

Kiminin alnına çiviler çakılmıştır,

Kayalar nedendir ferhatlara deldirilmiş,

Mecnunlar sahralara niye düşürülmüştür,

Kuyulara atılmış,

Aç-susuz bırakılmıştır aşıklar,

Kader meydanlarında,

Hangi yalanın ibreti için asılmışlardır...

Dara çekilmişlerdir,

Cayır-cayır yakılmışlardır,

Neyin uğrunadır,

Yaşam hakkı, dünya malı hep onlara,

Neden çok görülmüştür...

Sanki onlar acıyı-tatlıyı duymayanlar mıydı,

Güzelliği onlar bilmiyormuydular ki,

Niçin fuzuli görülüp,

Serden geçer oldukları hep inkar edildi,

Eserleri seranat edilirken her birinin,

Nedendir duyguları hep sömürüldü...

Sırat köprüsünü onlar için kim kurdu şu dünyaya,

Köle etti, acılarını yüreklerine gömdürdü,

Bu ne kötü bir mezalimdir böyle,

Bu nasıl mezalimdir, aşıkları, aşkları hedef almıştır boyuna,

Her biri tarihin yüz karası olacak,

Birer acı sayfası değil midir dostlar...