Anılar
 

( deniz yanıyor ateşinle, sular söndüremedi yangını sana olan ateşimle )



kalbimin bahçesinde her gül sendin bu sevgidir

biri solsa eririm kıskanırım içimden bir şey silinir

yum gözlerini yanalım bu kalp mezarda dinlenir

prangalarca boynuma takılan bu aşk senden çekilir



geçen tatlı anılar hayal oldu yarım kalan aşkıma

ölmeyince kapanmazsın sen incinme sen gül bahtına

hatayı kendim de aramıyorum küstüm artık şansıma

anılarla yaşıyorum yorgun çilekeş dolu hüsranlarımla



yanık şiirler dilimdeyken yıktın aşka inancımı oldukça

tanrım gör halimi taş bastım bağrıma taş-taş doldukça

bir gün karşılaşırsak mahşerde soracaklar size niye ayrıldınız

belli ki burda maziye gömdün anıları orda boş bakacaksınız



dudağım da hıçkırık gözlerimde figansın kimseye anlatamam

ne zalim yar sevmişim karalasan da mazimi seni unutamam

herşeyin sonu yok mu zamanla azalmadın başkasınla avutamam

merhametin yokmuş seni dilenirken ağlamalarımı kurutamam