Aynamda Ben
 

Bu sabah yine bakamadım aynaya

utandım

El sıkışamadım kendimle

Öfkem hamal küfesinde

kızarmış gözlerimle

Bakamadım bile ardımdan



Elimi uzatsam değeceğim bendeki bene

dönüp baksam aynamdan geriye

biraz önce benle olanlar

Vefasızlar

Çekip gittiler eleştiri yumaklarıyla

kendileri küsmüş bakmaya bakmaya aynaya

yüzler yüzlerle karışıyor



Eskiyen resimler geçiyor aynamdan

sesimdeki kişi benim

bu yüz kimin şimdi ?

Gözlerim bana bakamıyor

şu dünyada gördükleri utandırmış besbelli



Alnıma çizgiler dolmuş gamzelerim gülüşlerimi unutmuş

aslında suçu yok aynaların

günahlarımız yaralarımız karşısına geçince

hatırlamamak mümkün mü gri suratlarımızdan



Yüzümün bende olanıyla yetiniyorum

çözsem de yüzüme gizlenen korkuyu

aldırmıyorum artık

seyrederken aynamda beni

ben aynamda kalıyorum

giderken maskeli sürülere

aynalarda birikiyorum.