Çıkın Parkımızdan
 

.Salıncakta sıkı tutunmalı

elleri boşlukta kalmamalı

bedeni yaslanmalı sevdiğine

hissetmeli varlığını

korktuğunu kendisi bile bilmemeli

havanın boşluğunda

ezik içi aşağı inişlerde salıncakta

yukarı çıkışı haşmetli

kollarında yakalamak ister gibi yaşamı

hızlandıkça salıncak

çığlık atası

yaşamı yakalasa da korkusu kaçırması

mavi gökyüzünde sallanırken yüreği

bulutlara kaçıp saklanası

yakalardı saçlarından baharı

baharla gülerdi yüzündeki güller

alı al moru mor teni de

el sallamak için bile bakamaz ki aşağı

yer yukarı çıkıp yakalardı korkusu

elleri kenetlenmiş sevdiğinin eline

parmakları acırcasına sıktığını bir bilse

zamana ıslık çalıyor kara kış salıncakta



dönme dolapta ise başım döner bilemem neden döndüğünü

binmeden önce içtiğimiz şarap mı ne

yoksa kokusu mu baharın yüzümüze vuran aksinde

biraz daha şarap almalıyız çarpışan otolarda

uçarken başımız alkolün hafifliğinde

bırakırız çarpsın otolar kendi bildiğince

şarap bitti mi

şişeyle mi tükendi şarap bizle



yerdeki kağıt parçasında yazılar

kargacık burgacık bir ilan parçası

neden geldiniz parkımıza

dönmeyi bilmiyorsanız .......

Durdurun dönmeyen dünyanızda

inin yaşamdan parkımızda.