İçimdeki Kaos
 

Şiirlerimde körelmemiş duygu beklerken seyirciler

Ben yaşarken şiirlerim ölmüş herkes de bir şey ister

Benden bu kadar fazlasını yazamam ki gücüm biter

Tıkandım artık paniklerdeyim bu nereye kadar gider



Kime sevgi versem daha fazlasını ister mutlu olmaz

Alışamadım yaşamda yalana suçluyum ben de biraz

Bulamamış yoldaş paradan başka yoksa içleri almaz

İçimdeki duygusal çocuk ölmeyecek bu size yaramaz



Kendilerini sanıyorlar sultan aradıkları tek paralı köle

Bir kere önden baksalar aynaya ruhları gitmiş bedende

Aşkı arama bahane yoksa parselimdir yüreğim evlerine

Dallar gibi ruhum mevsim artık sonbahardır gönlümde



Birini çok sevdim ciğer kanserinden ölüyor sakın sormayın

Diğeri yalancı çıktı diğeri ise evli ben oldum tam deli mayın

Dün aldım karşıma hesaplaştık hızlı geçen hesapsız yılların

Duygular şaha kalkmışken nedense şimdi bomboş kollarım