Adamlar
 

Sönmüş saçlarında son damla ışık,

Bir düş’ün içinde gibi her akşam

-Ve yüzleri duman kadar dağınık-

Geçer bu sokaktan binlerce adam.

Umut gözlerinde ölü bir bakış,

Çığlık bir bükülüş dudaklarında;

Bulamadıkları nedir ki, yaz kış

Dolaşırlar şehrin sokaklarında?

Sanki yalvaran bir duadır onlar,

Belki tanrılara açık vesvese,

Bir nehir. Bu nehir her akşam akar

Derinden ruhları çağıran sese.

Adamlar
 

Adamlar
Sönmüş saçlarında son damla ışık,
Bir düş'ün içinde gibi her akşam
-Ve yüzleri duman kadar dağınık-
Geçer bu sokaktan binlerce adam.

Umut gözlerinde ölü bir bakış,
Çığlık bir bükülüş dudaklarında;
Bulamadıkları nedir ki, yaz kış
Dolaşırlar şehrin sokaklarında?

Sanki yalvaran bir duadır onlar,
Belki tanrılara açık vesvese,
Bir nehir. Bu nehir her akşam akar
Derinden ruhları çağıran sese.


Ahmet Muhip Dranas