Tut ki...
 

Tut ki...

Tut ki sözcükler yetmedi,
Bu ne menem bir gidiştir.
Tut ki 'ağlamak kârım oldu.'
Bu ne çıplak kalmaktır
ortasında, dağılan sisin.

Tut ki tükendi sözcükler,
Bu ne pervasız bir gidiştir.

Tut ki 'ağlamak, haddini aşmıştır.'
Bu ne kör olmaktır,
Bu hangi dilde anlatmaktır zulmü.

ve çok vakit oldu,
Harflerim çıplak,
Harflerim kör.

O halde,
Bu ne yanmaktır yüreğim...

Nebi Aydın