Kendimle savaşıyorum bu aralar.

Bir yanım senin eksikliğin ile kıvranıyor, Diğer yanım senle kavgalarda.

Öyle bir mücadelenin içindeyim ki,
Ne yana dönsem yenik,
Ne yana dönsem eksik hissediyorum.
Ortadan bölünmüş bir aile gibiyim.
Ne senden vazgeçebiliyorum, Nede senle yapabiliyorum.

Bazen kızıp resti çekiyorum senli yanıma.
Ardından laf söz anlatamıyorum, sol yanıma.
Aslında ben en çok kendimden soğuyorum.
Direnirim alışırım yokluğuna diyorum ,
Sonra böyle neden yaşıyorumlar başlıyor.
Bir yanım vuslat diye ağlarken, Diğer yanım zaferinden memnun gibi.

Bir yanım hasretinle yanıyor sürekli ,
Diğer yanım kendinden emin gibi.
Anlayacağın bir savaşın tam ortasındayım .
Ya gel başı bozuk tarafımı bastır,

Ya git özlemini bitir...

Ya gel yüzümü güldür

Ya git umutlarımı öldür ...

Alıntı