[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]

ßu yazdıgım son satırlar sana artık. Ne ismim, ne şiirlerim,
Ne gölgem çıkmayacak karşına.
Hiç bir yerden..

Hiç bir sey,
ßeni hatırlatan hiç bir iz kalmayacak
Ne günden, ne geceden...
ßir yaş gibi siliyorum kendimi gözlerinden...

Duymayacaksın artık,
Ne ses, ne nefes, ne sarkı, ne sitem
Velhasıl hiç bir şey kalmayacak maziden…

ßana ait ne varsa, alıp yaralı bir güvercin gibi,
Son bir çırpınışla uçacağım ellerinden…

Ne lodos fırtınalarım olacak artık,
Seni rıhtımalara sürüyen,
Ne de, poyrazlarımda acı soğuğum. Kalacak iliklerine dek işleyen...

Hüzünlü Eylüllerimi,
Kasvetli Şubatlarımı,
Kararsız Mayıslarımı
Ve çorak Ağustoslarımı alıp gidiyorum..
Bu taşı toprağı,havasi, suyu sen olan şehirden....

Sokak çocuklarının kocaman kara gözlerine bakıp ta,
Uzanan avuçlarina bıraktığın bozuk para misali,
Verdiğin sevgiyi dağıt şimdi kime istersen…

Derin bir nefes gibi içine çekip
Sonra bıraktığın ben,
Vazgeçtim senden...

Hadi şimdi git,nereye gidersen
Camlarda yol gözleyen telaşlı bir anne gibi merak eden,
Ve seni senden çok düşünen ben,
Vazgeçtim senden...

Gidiyorum,bu havası, suyu, taşı, toprağı sen olan şehirden....

Vazgeçtim senden,

Vazgeçtim senden....


Alıntı..