Can acìrsa
 

Ya canın acıya acıya adım atacaksın,
Yada canını acıta acıta söküp atacaksın.
Her iki yolda da tek bir gerçek olacak
Canın çok ama çok acıyacak.

Ve öğrenirsin bir gün kardeş
Gerçeği öğrenirsin bir gün.
Gerçeğin acı olduğunu,
Sonra dozunda acının yemeğe olduğu kadar
Hayata da lezzet kattığını öğrenirsin
Aşkı, acıyı, aşkın acısını, hayatı
Her canlının ölümü tadacağını
Ama sadece
Bazılarının hayatı ve gerçek aşkı tadacağını öğrenirsin.

Üzülme kardeş, gül.
Ey burnu kanasa hemen kadere küsüp yüzünü ekşiten.
Gülden hiç ders almazmısın?
Bütün yapraklarını tek tek yolsan
Gül yine de gülmekten vazgeçmez.



Sorsan şimdi kardeş desen ki
'Gidenler ne zaman döner?
'Üzülme' der Mevlana ve devam eder,
Kaybettiğin her şey bir gün
Başka bir surette geri döner