Mavi Randevu
 

Mavi bir elbiseyle gelmiştin, gökyüzü maviydi..
Getirdiğin rüzgarla ev kokuyordun..
Kolun koluma değiyordu, omzun omzuma..
Mendilin maviydi, gökyüzü maviydi..

Bin dokuz yüz kırk iki baharıydı..
Bahçeli pencereler önünde geziniyorduk,
Gözlerimiz buluşuyordu, ürperiyordum
Gökyüzü maviydi, mendilin maviydi..

Sıcak nefesin yüzüme değiyordu
"Evlenebilir miyiz" diye sormuştum,
Yürüyüşün değişmiş, yüzün pembeleşmişti;
Mavi elbiseler içindeydin, gökyüzü maviydi

Elini elime verdin, ayrılıyorduk,
Gözlerin gözlerimde, dudakların ıslak
"Sık sık konuşalım" demiştin; gittin..
Mendilin maviydi, gökyüzü maviydi.


Celal Sılay

Bana Gelirsin
 

Yıldızlar görse bendeki güzelliğini
birer birer düşerler içimdeki denize
aydınlanırım o kadar aydınlanırım ki
bana gelirsin.

Bahar anlarsa duyduğum üzüntüyü
bütün dallarını uzatır kalbime doğru
çiçeklenirim o kadar çiçeklenirim ki
bana gelirsin.

Din duyarsa ettiğim ibadetleri
bütün mihraplarıyla çevrilir bana
büyürüm o kadar büyürüm ki
bana gelirsin.

İçimde bir kere görsen güzelliğini
garkolursun nurdan bir aleme
bulmak için kendini bulmak için
bana gelirsin

Celal Sılay

Gitti
 

İşitmek istediğini bir sağırın
Sezdi havamızdan geçen şarkı
Duyuramadı sesini, bu sağıra
Eridi, gitti!

Yürümek hasretini bir kötürümün
Hissetti koltuk değnekleri,
Kaldıramadı yatağından hastasını
Çürüdü, gitti!

Körün görmek arzusunu duydu
Bahçenin kenarında bir çiçek
Gösteremedi yapraklarının rengini
Dağıldı gitti!

Ve duydu bir açın yemek ihtiyacını
Buğday tarlasındaki başak
Utandı büyümesindeki şehvetten
Kurudu, gitti!

Celal Sılay

Arsız Ağaç
 

Arsız Ağaç
Bir deli rüzgâr esmiş
Kapmış yabanın dağından bir tohum
Şuracığa savurmuş
Ayağı toprağa değmiş ya
Cılız otu itmiş bir yana
Bir güzel yer etmiş kendine
Oh demiş...
Kodunsa bul yerinde
Bir fidan boy atmış
Besbelli
Deli tohumun

Şimdi sofralar kurulur
Gölgesinde sevişip durulur

Dayanmış dayanmış da
Sonunda karışmış insanoğluna
Fıkralar öğrenmiş açık saçık
Tek gönlü olsun anlatsın
Şaşarsın

Bir vurdum duymaz olmuş
Ağaçtan ummazsın

Yalnızdım
En güzel şiirimi okudum
Yaprağı kıpırdamadı arsızın

Celal Vardar

Nafile Hanım
 

Nafile Hanım
Nafile Hanım'ı tanırsınız
Çorbası tuzsuz
Sohbeti tatsız
Birini sever
Aşksız

Celal Vardar

Aşksız Dünya
 

Aşksız Dünya
Olan oldu denize
Mavisini uçurdular
Araki bulasın
Yelken beyazını
Vapur dumanını...

Celal Vardar

Yaz Gecesi
 

Yaz Gecesi
Uslu ol
Aklını başına devşir
Delilik etme diyorsun
Sen yanımda iken
Elim saçına değmişken
Ben var mıyım gayrı
Akıl mı ararsın bende

Bu güzel
Yıldızlı yaz gecesinde

Celal Vardar

Sevda
 

Sevda
Yaklaş pencereye yaklaş
Toprak kokusunu duyuyor musun?
Gümüş pırıltıları kaybolmadan
Islak yaprakların
Dışarıda olmalıyız
Bırak kapıdan çıkmayı
Elini ver
Yağmur birden kesilebilir
Bir bakarsın gece biter
Sabah ölebilirim
Tutunacak biricik dalım dünyada
Yanımda olmalısın yanımda
Tek kelime konuşmadan dolaşmak
Yaşadığımı duymak istiyorum

Celal Vardar

İki Dal
 

İki Dal
Bir ulu çınarın
Ayrı iki dalı gibiyiz
Sen bir dalı
Dalların en körpesi
Göklere yıldızlara yakın
Doruktasın
Dilersen
Portakal rengine boyanır bulutlar
Akşamları hâyal içindesin
Samanyolundasın geceleri
Seyran edersin

Ben öteki dalı
Çınarın gövdesine yakın
Eğilmişim
Kara toprak kemend atmış boynuma çeker

Ben çekerim
Ecel teri döktürür
Her düşen yaprak

Gayrı yalnızlıktan
Böcek seslerinden usandım
Bakma aradaki dallara
Son gücümle biraz ben doğrulayım
Biraz sen eğil

Celal Vardar

Kalem
 

Ben bir kurşun kalemim
İçim dışım kadar katı değil
Değnek gibi yontuyorsunuz beni

Ben bir ince kalemim
Elinize uymuyor köşelerim
Bozuk düzen yazıyorum

Ben bir kırık kalemim
Kırıla kırıla tükeniyorum
Bitmeden diyeceklerim

Celal Vardar