[Eece]

Adamın biri bir deniz balığı tutmuş günün birinde,o kadar çok sevmiş ki yanında hep kalsın istemiş.Hergün suyunu tazelermiş,denizden kovayla tuzlu su çekip taşıyarak.Bir süre sonra usanmış deniz suyu taşımaktan,musluk suyunu denemiş.Balık biraz tedirgin olmuş ama alışmış sonra tatlı suya.Gel zaman git zaman adamın içine merak olmuş,tatlı suya alışan balık havaya da alışır mı diye! Balık önce debelenmiş,sonun da havaya da alışmış.Günlerden bir gün adamın denize gireceği tutmuş,balığı da yanında.Koymuş onu çalılığın gölge bir köşesine,kendi de denize girmiş.Çocuklar geçiyormuş oradan o sırada.Balığı görmüşler.Yazık,karaya vurmuş,denize atalım demişler.Adam deliler gibi yüzüp yetişinceye kadar,balık boğuluvermiş denizde...

Göçmüş Kediler Bahçesi - Bilge KARASU