Özgür insan her zaman göze batan insandır. Çünkü her zaman insanların yapmak isteyip de yapamadıklarını yapar. Özgürlüğün kavram*olarak da kıskanılan bir kavram olması bu yüzdendir. Sanal ortamlardaki özgürlüğe alışılması gerçek hayattakine göre *hem çok kolay hem de çok kıskanılır bir durum gibi görünürken aslında bu tezatlık çerçevesinde kendimizi sanalın tam da ortasında buluyoruz. Çünkü sanal ortamdaki kişiler de gerçektir ve ortak amaçları vardır. Bazen çevrimiçi oyunlar, sanal konuşmalar, sanal izlemeler, sanal dertleşmeler(dert dinleme ya da dert yanma) ihtiyacı insanın sanal ortamda sürekli bir yenilik bulabilmesi de ortak amaçlar arasına girmiş durumdadır. Zamanla tabi ki beğenme ve beğenilme arzusu da insanları sanal ortamlara bağlayan unsurlar arasında yerini aldı. Beğeni aynı gülümsemede olduğu gibi insanları her daim bağlayan gizli bir halat gibidir. İnsanlar zamanla sanalda beğenilme arzusuna yenik düşerek gerçekten yapmaması gereken şeyleri yapar oldu. Beğenildiğini hissedebilmek için aile düzenini bozan hareketler ya da aksatmalar yaşanır oldu. Sanal ortamdaki beğenilme duygusu o kadar gerçek bir hal alır ki açlık duygusu kadar gerçekçi bir yapıya dönüşür. Sanalın rahatlığı demişken kılımızı kıpırdatmadan tek tuşla her şeyi halleder olduk. Banka işlemlerimizi, alışverişlerimizi, sevdiklerimizle görüşmelerimizi artık tek tuşla yapar olduk bu da üşengeç bir neslin oluşmasına neden oldu. Ne kadar üşengeçlik seviyemiz artarsa o kadar sanalda bu açlığımızı doyurabiliyoruz. Çünkü yattığımız yerden bizi beğenen bir sürü insan var. Başka nerede bu kadar insanı yerimizden hiç kalkmadan tanıyabiliriz ki… Üstelik kurulan ilişkilerimizin bize herhangi bir zararı dokunmuyor diye düşünüyoruz (aslında tabi ki öyle değil) çünkü saklamamız gerekmiyor. İlişkin var ama sanalda saklamıyorsun, evlisin ama sanalda saklamıyorsun, çocuğun var ama sanalda saklamıyorsun, cinsel arzuların var ama sanalda saklamıyorsun, üstelik fantezilerini bu kadar ayrıntılı anlatabildiğin ve yadırganmadığın bir ortam da yok…bu bahsettiklerimizi gerçek hayatta saklamadığımızda ya elimizdekileri kaybediyoruz ya da gerçekten işin içinden çıkılmaz bir hale geliyor tüm hayatımız. Hala sanal ortamı neden mi seviyorsun? Çünkü insan doyumsuz bir varlık ve sanal ortam *doyumsuzluk konusunda uçsuz bucaksız bir yer… Gerçek hayatında insanların sana farklı bakacağını düşündüğün her konuda tedirgin ya da seçerek konuşursun ama sanal ortam öyle mi? Saçmaladım mı diye düşünmen gerekmiyor, ben böyle düşünüyorum, ben bunu istiyorum der çıkarsın işin içinden. Çünkü seçenek çok ve kimseye sanalda açıklama yapman gerekmiyor. İşte bu yüzden de gereksiz bir özgüven patlaması var her türlü sanal ortamlarda. Kimi sanal oyun sitelerinde kendini buluyor, kimi sanal sohbet sitelerinde, kimi ise diğer sosyal mecralarda*kendinden bir parça buluyor. Kimse kimsenin kahrını çekmek zorunda hissetmiyor ve kimse kimseye katlanamıyor. Hatta bu yüzden evlilikler bile bitebiliyor. Çünkü seçenek çok sanalda ama ne kadar gerçek ? aslında sorulması gereken soru bence tam olarak da bu. Kendimizi gerçekten olduğu gibi yansıtabiliyor muyuz sanal ortamda. Yoksa yine değersiz görülmemek için yalanlara mı başvuruyoruz? Sanal sohbetlere girildiğinde özellikle dikkat çeken bir konu da bu aslında baktığınızda tüm doktorlar, tüm avukatlar, tüm polisler ve tüm öğretmenlerin orada olduğunu görüyorsunuz. Acaba gerçekten o yazılan mesleklerin hepsi gerçek mi? Ve konuşmasında yalana başvurmayan kaç kişi var sanalda? Bu konularda incelemeler yapılmalı ve insan psikolojisine nasıl bir baskıyla bu yalanların söyletildiği ortaya çıkartılmalı. Yalan söylemek baskıyı kaldırıyor sanırım dolayısıyla da kendini en tepede ve ulaşılması en zor insan görüyor. (psikoloji de olduğu gibi tamam hepimiz biriciğiz. Ama sanal ortamdaki egoistlik biriciklikle karıştırılmamalı.) özgürlüğümüz arttıkça sanaldaki sınırlarımız yok oluyor ve daha da bir mutsuzluk hissediyoruz. Fazlasını yaşadıkça doyumsuzlaşıyoruz. Sanal ortamda bu kadar insan yokken daha özenli davranırdık sanırım. Artık daha çabuk insan harcıyoruz… Sohbetin dibine de vuruyoruz orası ayrı tabi ki J sadece kendi yaşadığım bir olayı söylemek istiyorum. Gecenin bir yarısı sanaldan tanıdığım bir arkadaşımla çatlayana kadar gülüp sohbet ederken gece gece bu insan neye gülüyor diye düşünmesinler dedim ve sesimin çıkmaması için yastığı ısırdığımı biliyorum ben…bu hazzı sanal ortam dışında hangi ortamda yakalayabilirsin ki?