[Tanem]

[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]



Berzah aleminden döndükten sonra, Süleyman kendini daha güçlü ama aynı zamanda daha sorumlu hissediyordu. İbrahim, ona yeni bir görev verdi: artık yalnız başına küçük vakalara bakacak ve yardım ettiği insanları gözlemleyecekti. Ama bu sefer yanında başka bir sürpriz de vardı.

Bir sabah, İbrahim elini havaya kaldırdı ve iki figür belirdi. Biri yeşil gözlü, uzun boylu bir kız; diğeri esmer, uzun boylu bir erkekti. İbrahim, sessiz bir gülümsemeyle tanıttı: “Melike ve Sabur. Onlar sana yol gösterecek ve senin yanında olacaklar. Ama unutma, şu an güçleri benim rehberliğimle sınırlı; ilerleyen zamanlarda tamamen senin yardımına gelecekler.”

Süleyman, onları dikkatle inceledi. İnsanlardan daha uzun ve farklı bir enerjiye sahip oldukları hemen fark ediliyordu. Melike’nin bakışları hem güçlü hem de nazikti; Sabur’un duruşu ise otoriter ama dostane bir hava yayıyordu. İçten içe Süleyman, bu yol arkadaşlarının ilerleyen vakalarda ona rehberlik edeceğini ve güçlerini artıracağını hissetti.

İbrahim, yeni çıraklarına küçük bir eğitim verdi. “Onlarla birlikte çalışacaksınız. Her müdahale, sadece gücünüzü değil, merhametinizi ve vicdanınızı da gösterecek. Unutmayın, bir Hüddam’ın görevi sadece güç kullanmak değil, insanlara ve adalete hizmet etmektir.”

O gün, Süleyman ilk defa Melike ve Sabur ile birlikte bir vakaya gitti. Evde musallatlı bir aile vardı; çocuklar korku içindeydi, evin atmosferi yoğun bir karanlıkla doluydu. Süleyman, Melike ve Sabur ile birlikte enerjiyi gözlemledi, dualarını ve ritüellerini uyguladı. Her müdahale, onun merhametini pekiştiriyor, vicdanını güçlendiriyordu. Melike’nin yeşil ışığı ve Sabur’un güçlü duruşu, karanlık enerjiyi dengeliyor, aileyi sakinleştiriyordu.

Gün sonunda İbrahim, Süleyman’a bakarak sessizce başını salladı: “Artık yolculuğun yalnız değil. Ama unutma, sorumluluklar artacak ve karşına daha büyük zorluklar çıkacak. Melike ve Sabur, ilerleyen zamanlarda senin en büyük yardımcın olacaklar.”

O akşam, Süleyman bir köşeye oturup rüyasında Sevda’yı gördü. Yanında Melike ve Sabur vardı, ama karanlık yine peşindeydi. Bu rüya, ona hem bir uyarı hem de yol arkadaşlarının önemini hatırlattı. Artık bir Hüddam olarak güçlenmeye başlamıştı, ama gerçek sınavlar henüz gelmemişti.