Taş Devri
 

Taş Devri, M.Ö. 2,5 milyon yıl öncesinden başlayıp M.Ö. 5500 yıllarına kadar uzanan tarih öncesi bir dönemdir. Buzullarla kaplı bu dönemde insanlar, çakmak taşı ve diğer taşlardan; keskin kenarlı, sivri uçlu, çeşitli alet ve silâhlar yaptılar. Bu devirde; ağaç, kemik ve boynuz gibi başka maddeler de alet ve silâh yapımında kullanıldı; ancak keskinliğini uzun süre koruyacak kadar sert olan madde taştı. Böylece, taşın alet yapımında en önemli madde olduğunun anlaşıldığı bu döneme Taş Devri adı verildi. Taş Devrinin sonlarında buzullar erimeye başladı ve eriyen sular; ovaları, ormanları ve tundraları istilâ etti. Bu durumda hem hayvanlar hem insanlar dağlık mağaraları bırakıp deniz ve nehir kıyılarına, ormanlar içindeki açıklık alanlara dağıldılar. Bu dönemde doğal olarak yetişen besinler yeterli olmayınca insanlar, besin yetiştirmeye ve bunun gerektirdiği yerleşik yaşam biçimine geçtiler. Böylece toplumsal yaşam ve günümüz uygarlığına doğru hızlı bir gelişim başladı.

Bu dönemde, mağara duvarlarına yapılmış çeşitli resimler, sanat alanındaki ilk örneklerdir. İlk insanlar tarafından duvarları resimlerle süslenen başlıca mağaralar şunlardır: İspanya'nın Atlas Okyanusu kıyısındaki Altamira Mağarası, Güney Fransa'daki Lascaux, Gargas ve Niaux mağaraları.

İnsanlık tarihinin en uzun dönemi olan Taş Devri üç ayrı devir olarak incelenir. Bu devirler şunlardır:

1. Eski Taş Devri (Paleolitik Dönem, M.Ö. 2,5 milyon-M.Ö. 10 000)

2. Orta Taş Devri (Mezolitik Dönem, M.Ö. 15 000-M.Ö. 6000)

3. Yeni Taş Devri (Neolitik Dönem, M.Ö. 9000-M.Ö. 5500).