Osmanlı Devleti'nin sürekli ordusunu oluşturan ve doğrudan padişaha bağlı olan yaya[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...] atlı ve teknik sınıftan asker ocaklarına verilen ad.

Kapıkulu ocaklarının kurulmasından önceki dönemde Osmanlı Devleti'nin askeri gücünü yayalar ve müsellemler oluşturuyordu. Bu birlikler tımarlı sipahiler[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...] akıncılar[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...] azaplar[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...] voynuklar[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...] martoloslar ve cerahorlarla destekleniyordu. I. Murad döneminde (1360-89) örgütsel kuruluşu tamamlanan kapıkulu ocakları[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...] 16. yüzyılda yeniden düzenlendi. Bu yapıda[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...] yaya ve atlı olarak iki ana sınıf vardı. Acemi oğlanları[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...] yeniçeriler[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...] cebeciler[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...] topçular[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...] top arabacıları yay sınıfını[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...] sipahiler[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...] silahdarlar[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...] sağ ulufeciler[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...] sol ulufeciler[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...] sağ garipler[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...] sol garipler de atlı sınıfı oluşturuyordu. Kapıkulu ocakları[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...] Bektaşiliğin güçlü biçimde örgütlendiği Osmanlı kurumlarındandı ve bu nedenle ocağa Ocağ-ı Bektaşiyan[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...] askerlerine taife-i Bektaşiye[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...] ocak subaylarına sanadid-i Bektaşiyan[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...] yükselme yoluna da ilsile-i Bektaşiyan deniliyordu. Bektaşilikteki alegorik simgeler de (örn. börk[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...] kazan) aynen kapıkulu ocaklarına alınmıştı ve Bektaşi dervişleri ocak ortalarının üyesi sayılıyordu.

Osmanlı Devleti'nin sınırları genişledikçe kapıkulu ocaklarında da yeni düzenlemelere gidildi. İstanbul'un alınışından sonra[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...] Gelibolu'daki Acemi Ocağı dışında İstanbul'da ikinci bir Acemi Ocağı kuruldu. Ağa bölükleri de kapıkulu kısmına alındı; ocak subaylarının rütbeleri ve yetkileri belirlendi. Sınır boylarındaki kalelerin korunması için[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...] kapıkulu kapsamında yerlikulu yeniçerisi (gönüllü yeniçeri)[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...] cebeci[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...] topçu[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...] lağımcı[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...] humbaracı ortaları kuruldu. Kapıkulu ocaklarında[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...] devşirme ve pençik yasalrına göre asker yetiştirilirdi. Adaylar (devşirmeler ve pençik oğlanlar) acemi ocaklarındaki eğitimden sonra "kapıya çıkma" denen işlemle ömür boyu asker olarak kapıkulu sınıflarına alınırlardı. Başka bir meslek edinmeleri ve evlenmeleri yasaktı. Bütün kapıkulu askerleri oda denen kışlalarda cemaatler oluşturur[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...] her cemaat de kendi içinde bölüklere ayrılırdı.

Savaşçı bir sınıf olan kapıkuluların görevleri katı ve ödünsüz kurallara bağlanmıştı. Bu kurallara kavanin-i yeniçeriyan denirdi. Kapıkulları kent güvenliğinden ve sınırların korunmasından sorumluydu. Silah olarak genellikle tüfek[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...] kılıç[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...] ok ve yayi kalkan[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...] mızrak kullanırlardı. Osmanlı padişahının kapıkulu ocaklarının Birinci Ortası'nın yoldaşlarından sayılması[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...] ulufe günü yeniçeri ağası giysisi ile kışlaya gelmesi ve ulufesini alması[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...] at üstünde bir kase şerbet içmesi gelenekti. Ulufeleri üç ayda bir galebe divanında dağıtılan kapıkulları padişahların tahta çıkışları (cülus) ve sefere gidişlerinde de bahşiş alılardı. Kapıkulu kışlalarının bir bölümü Atmeydanı'nda[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...] bir bölümü Şehzadebaşı'ndaydı.

Kapıkullarının disiplini 17. yüzyılda bozuldu. Devşirme ve pençik sistemleri işlemez duruma geli ve ocağa rasgele asker alınmaya başlandı. İstanbul'da sık sık çıkan ayaklanmalar[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...] genellikle kapıkullarınca yönlendiriliyordu. 1632'de IV. Murad'ın reform girişimi geçici bir iyileşme sağladı. Köprülüler döneminde de ocaklardaki disiplin yeniden kuruldu. II. Mustafa'nın[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...] III. Ahmed'in[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...] III. Mustafa'nın ve III. Selim'in bu konudaki reform çabalarının çoğu büyük ayaklanmalar karşısında başarısızlıkla sonuçlandı. II. Mahmud 1826'da ocağın humbaracı[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...] barutçu[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...] lağımcı gibi teknik sınıflarını köklü reformlarla yeniden örgütlerken[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...] öbür kapıkulu ocaklarını kaldırdı.