alkamak : Hayır dua etmek, iyi dilekte bulunmak.

alkış : Hayır dua, iyi dilek.

arbağ : koruyucu ruh.

argımak : En iyi at soyu.

aş : Ölünün hatırasına verilen büyük şölen.(Yok Aşı)

ayçığı altun tug : Direğinin üstünde ay (hilal) bulunan sancak.

Boynuna kuşak sarmak : Teslim olma sembolü.

cekmecek : Teke tek döğüş.

çora : Başbuğ ve hanların muhafızları olan kırk savaşçı alpların ünvanı. Bu ünvan zamanla unutulmuştur ancak şahıs adlarında görülmeye devam etmiştir. (Akçora, Bayçora, Külçora)

çumak : "Kesik kulaklı" demektir. En eski zamanlarda koruyucu ruhun himayesini kazanmak için çocuğun kulağı kesilmiş, sonraları bu adetin yerine küpe takmak geçmiştir.

dulga : miğfer

kargamak : Lanetlemek, beddua etmek.

kargış : Beddua, lanetleme.

kazı : Atın karın yağından yapılan sucuk.

kopuz : Bütün Türklerce bilinen saz aleti.

kökcal : Manasa, oğluna ve torununa verilen ünvan, Bozkurt demektir.

kurgan : kale

sarı bal : Baldan yapılan alkollü içki.

taban dilme : Esirin, kölenin kaçmaması için ayak tabanının kesilerek tuzlanması.

tayı : Kurban ayini.

tolga : miğfer

tölge : Bir tür fal.

tulpar : Efsanevi kanatlı at.

umay : Çocukları ve hayvan yavrularını koruyan dişi ruh (melek).

uran : Parola, şıar. Boyların savaşta kabilesini yardıma çağırmak için kullandıkları kelimeler. Her boyun bir uranı vardır. Kazak ve Kırgızların ortak uranı "Ateş".

Alaş! dep uran iştilse

Kimin kanı kaynamaz?

yada, cada taşı : Yağmur yağdıran taş.

yog : Matem töreni. Ölüyü anmak için verilen ziyafet. Kırgızlar ve Kazaklar bu ziyafete "aş" derler.

zagn : Örf ve adetlere dayanan kanun.