IRCForumları - IRC ve mIRC Kullanıcılarının Buluşma Noktası - İstanbul’un Tarihdeki 100 Ailesi Ve Hikayesi

[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]

Tarihsel süreçte birçok medeniyete ev sahipliği yapan İstanbul’un gelişimine katkı veren 100 ailenin hikayesi, "İstanbul’un 100 Ailesi" adı altında kitaplaştırıldı.

Kültür AŞ’nin hazırladığı kitaptan derlenen bilgiye göre, araştırmacı-yazar Sevengül Yılmaz tarafından yaklaşık bir yılda çeşitli tarihi kaynaklardan elde edilen bilgiler ışığında hazırlanan "İstanbul’un 100 Ailesi" kitabında, İstanbul’un tarihine mal olmuş 100 ailenin hikayesi anlatılıyor.

Kitapta, bugün kamuoyunda sıkça bilinen "Sabancı", "Kıraç", "İpekçi", "Mardinzadeler" ailelerinin yanı sıra hiç bilinmeyen "Kamondolar", "Karateodori", "Lenas", "Çorluluzadeler", "Zografos", "Pepagomenos" ve "Glavani" gibi ailelere yer veriliyor.

Kamondolar ailesi
Avrupa’da kolları olan İspanyol-Portekiz kökenli bir aile olan ve ilk olarak İber Yarımadası’ndan Venedik’e, 18. yüzyılda ise İstanbul’a göç eden "Kamondolar" ailesinden Avram Salomon Kamondo (1758-1873), kardeşi İzak ile I. Kamondo ve Şürekası adlı bankayı kurdu. Bu banka devrin sayılı uluslararası finans kuruluşlarından biri oldu.

Kırım Savaşı’nda Osmanlı Devletine savunma ihtiyaçları için borç para veren banka, merkez şubesini Paris’e nakletti, ancak banka Avram Kamondo’nun 1872’de Paris’e yerleşmesinin ardından faaliyetini küçülttü ve 1910’ların ikinci yarısından sonra kapandı.

Fransa’da yaşadıkları sürece çok güçlü bir aile olan ve Süveyş Kanalı’nı finanse eden aileden Avram Kamondo, devrin sadrazamı Mustafa Reşit Paşa ile sıkı bir dostluk kurdu ve ekonomik konularda danışmanlığını yaptı.

18. yüzyılın ilk yarısında İstanbul Yahudilerine önderlik yapan Avram Kamondo’nun ailesi, 1870’te Societe Generale de l’Empire Ottoman’daki ortakları Hristaki Zografos, Joro Zarifi ve Osmanlı Bankası ile birlikte İstanbul’a atla çekilen vagonlardaki ilk raylı kentsel taşımacılığı getiren İstanbul Tramvay Şirketi’ni kurdu ve yönetti.

Paris’te ölen ve ancak naaşı İstanbul’a getirilen Avram Kamondo’nun ölümünün ardından Fransa’da doğan ve büyüyen bir sonraki Kamondo kuşağından Isac Kamondo’nun kızı Beatrice, kocası Leon Reinach ve 2 çocuğuyla 1943’te Auschwitz Nazi kampında hayatlarını kaybetti. Böylece Kamondo soyu, trajik bir sonla noktalandı.

Nazım Hikmet’in yaşadığı köşk
İstanbul’a 16. yüzyılda yerleştiği düşünülen aile hakkında ayrıntılı bilgi sahibi olunan ilk üyesi İsmail Zühtü Paşa’nın babası Hacı Ali Efendi, altın varak kethüdalığı yaptı ve babasının ölümünün ardından işleri üstlendi.

Üstlendiği sorumluluğu gereği devlette biriken alacaklarını tahsil etmek için komşusu Koca Hüsrev Paşa aracılığıyla huzura çıkan İsmail Zühtü Paşa’ya 2. Mahmud, babasının mesleği nedeniyle "Altunizade" diye hitap etti.

Bu tarihten sonra "Altunizade" olarak anılan İsmail Zühtü Paşa, İstanbul’daki birçok kasrın ve sarayın yapımında bina emini olarak çalıştı.

Altunizade İsmail Zühtü Paşa, Koşuyolu semtinde Abdülmecid’in annesine ait araziyi satın alarak burada dış cephesi bezemeli bir köşk yaptırdı. Ancak Sultan Abdülaziz’in köşkü çok beğenerek paşadan istemesi üzerine köşkü sultan hediye etti.

"Altunizade Köşkü" olarak anılan bu köşkte Piraye Altınoğlu, eşi Nazım Hikmet ile yaşadı. İsmail Hakkı Baltacıoğlu, Yeni Adam Dergisini burada yayımladı, Yesari Asım Arsoy sık sık evde konserler verdi.

Beş padişaha hizmet veren Altunizade İsmail Zühtü Paşa, bu köşkten sonra Üsküdar’da kendi adını taşıyan bir külliye de yaptırdı.