[Afrodit]

Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir.

İKİZ YILANLAR, KARNİ VE BÜYÜK TUFAN İLE İLGİLİ ANTİK - MODERN BETİMLERİN KARŞILAŞTIRMA VE AÇIKLAMALARI.

İkiz yılan betimi, tıbbın başlangıcı sayılan Asklepios’tan (Aσκληπιός, yaklaşık İÖ IV. yüzyıl) bu yana gelişen modern çağların sağlık simgesi haline gelmiş, tıp ve buna bağlı üniversitelerin sembolü olmuştur. Ancak bu alanda, Asklepios’tan çok daha önceleri Hermeias’ı (Hermes) görmemiz dikkat çekicidir. Sembolün ortasındaki dikey çubuk, Hermeias’ın kerykeion’udur (κηρύκειον). Tanrının konuyla ilgisini, Homeros’un Odysseia adlı eserinden saptayabiliyoruz.

Yapıtta, Uzak Doğu’ya gerçekleştirilen seyahat sırasında, Odysseus’un Kirke’yle yatağa girip başarılı olması ve onu memnun edebilmesi için, Hermeias ona, kökü simsiyah, çiçeği bembeyaz olan Molü [günümüzde Moluccas (Molük) adalarında yetişen baharatlardan Zencefil kökü] dediği bir bitkiyi yemesini öğütlüyor. Tanrının sağlıkla ilgili bu tavsiyesi, İÖ 9. yüzyılda, onun tıpla olan bağlantısını açıklayıcı nitelikte görülebilir. Bu kapsamda, konuyla ilgili olarak çeşitli hastalıklara iyi gelebilecek bitki türlerinin doğada aranıp bulunması geleneğinin, en geç İÖ 9. yüzyıla dayandığı ve ilk hekimliğin Asklepios’la değil, Hermeias’la başladığı ileri sürülebilir kanısındayız.

[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]

a. Kelt’lere ait tıp sembolünü gösterir muhteşem bir kerykeion (Caduceus) betimi; b. Diğer bir yoruma göre, ikiz yılanların sarmallarında ortaya çıkan dört evre, yaradılışın yedi günü ve tanrıya (bize göre “tanrının gözü-Ra’nın gözü-güneşin gözü-Okulus-Kem-Khem) varışta dört büyük başlangıç, olarak değerlendirilmiş.

Sembole ait en açıklayıcı tasviri bir Kelt betiminde, hem de tümüyle birden görmemiz, Kelt’lerin (Celtic) kökenine işaret etmesi yönünden de son derece ilgi çekicidir. Eser bu bağlamda, Keri Hulme tarafından yukarıda değinilen Kelt’lerin kökenleri hakkındaki savların ne denli yanlış olduğunu da ortaya koyar içerikte görünüyor.

Tasvirde yer alan figürleri şu şekilde özetlemek mümkündür
Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir.
etiminde, diğer tasvirlerden farklı olarak, kerykeion’un yerinde bir kobra yılanının bulundğunu görüyoruz. Bu kobra kuşkusuz ki, Antik Mısır’da tasvirlerinde sıkça rastladığımız Wadjet’tir [Orta Asya’da Kem’in (Khem) doğusunu koruyan Naja naja oxiana]. Dolayısıyla, Hermeias’ın elindeki altın asa, ya da değneğin kaynağının altın rengindeki Naja naja oxiana olduğu ortaya çıkmaktadır. Buradan, kerykeion’un tepe noktasında üst üste yer alan çift halkadan alttakinin, birbirlerine sarmal olarak dolanmış yılanlarla, üst sarmalda başlarının karşılıklı olarak birbirlerine bakar durumlarından ortaya çıktığını görüyoruz.

Bazı kerykeion’lardaki ikiz yılan betimlerinin yerinde, Uzak Doğu ejder motiflerinin kullanılmış olması, ayrıca dikkat çekicidir.Asanın (kobranın) tepe noktasında, aynı Kem sembollerinde gördüğümüz şekilde bir akbaba (Mısır sanatinda Nekhbet. Orta Asya’daki Kem’in batısını koruyan Keşiş akbaba) betimi mevcut. Akbaba, kendisi kadar tedirgin olup, başını ona doğru kaldırmış Wadjet’e doğru eğilip, o da kobraya bakmaktadır. Wadjet, ikiz yılanlar tarafından çok kere sıkıştırılmış ve başı haricinde oluşan altı sarmal arasında, boğum boğum olacak hale gelmiş. Sanki can çekişiyor. Betimdeki anlatım tarzı, Bu olayların figür 126b’de görüldüğü gibi dört kez değil, son Apollon karneios olayından daha eski tarihlerde olmak üzere ve tektonik olaylardaki gücün her seferinde artarak, tam altı kez yaşanmış olduğuna işaret ediyor. Nekhbet, kanatlarını açmış, uçar vaziyette. Ancak, ya Wadjet’i bırakıp gitmek istemiyor, ya da İkiz yılanlarla mücadele ederek Wadjet’i korumaya çalışıyor.

İkiz yılanbaşlarının iki yanında noktalar halinde gösterilmiş parçalar, ikiz yılanlara Nekhbet tarafından verilen zarara işaret ediyor olabilir.Kerykeion’un sağ ve solunda iki ayrı sahne yer alıyor. Bunlardan sağdaki sahne, Uzak Doğu’da yaşanan karni olayını (Apollon karneios) açıkça belgeliyor (a). Soldaki sahne ise, karni ve Büyük tufan sonrasında, Kelt’lerin İÖ 3. yüzyılda Hazar denizinden İspanya’ya kadar yayıldıkları alanları göstermektedir (b). Yine Antik Uzak Doğu eserlerindeki gibi naratif bir sanat anlayışını ortaya koyan tasvirde anlatılmak istenenleri şöyle açmamız olasıdır: a= Sağ yukarıda, Nekhbet’in sol kanadı altında satürn’e benzer bir betimle uzayın varlığı yanında, olaya neden olan kaynak gösterilmek istenmiş. Yani aşağıda güneşe benzer ışınlarla yüksek ısı yayan Marduk’un yarattığı karni olayına, satürn’ün neden olduğu anlaşılıyor.

[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]

Modern bir tıp betiminde, sembolik hale getirilmiş, ortada Hermeias’ın asası kerykeion (Wadjet-Naja naja oxiana); tepe noktasının (akbabanın başı) iki yanında Nekhbet’in kanatları; bunun alt bölümünde, kerykeion’a iki yandan sarılmış, insan sağlığını tehdit eden ikiz yılanları kerykeion etrafında, bir arada ve olabildiğince dostane bir şekilde görüyoruz.

İÖ 4000-3500, 3000 dolaylarında, Uzak Doğu’da (Asya-AMPHERES) dünyanın atmosferine teğet çarparak geçen ve bu nedenle kor haline gelen Marduk’un ortasındaki kadın betimi, bizlere Tethys’i hatırlatmaktadır. Tethys, aynı Zeugma’da ele geçen 1. – 2. yüzyıllara ait mozaik tasvirinde olduğu gibi betimlenmiş. Başının üzerindeki iki çatal (iki yandaki taraklar), Kuzey Amerika’daki (ELASİPPOS) Gog (Yecüc) ve Asya’daki Magog (Mecüc) fay merkezlerine ait uzantıların,

a= Hermeias’ın asası kerykeion’un sap kısmından ayrıntı. Yunanistan, İÖ erken 5. yüzyıl. Asanın tepe noktasında, altta bir daire oluşturmuş iki yılan gövdesinin üst kısmında, karşılıklı birbirlerine bakan ikiz yılan başının orta bölümde bıraktıkları boşluk görülüyor; b= Hermeias’ın asasının, doğadaki bitkilerle tıp ve insan sağlığı arasındaki bağını gösteren diğer bir kerykeion’dan görünüm Akbabanın başı ve kanat özellikleri ile Kerykeion kobra sütuna dönüştürülerek Kem özellikleri neredeyse yok edilmiş. Her iki yanda, bereket boynuzları içindeki çeşitli sağlık verici bitki ve meyveler, kerykeion’un alt ucuna sıkıca bağlanmış.

Pasifik okyanusunun tabanında iki eldeki parmakların kenetlenmesi, ya da birbirlerine geçen taraklar şeklindeki coğrafi oluşuma işaret ediyor. Yani Marduk, bir taraftan Asya’daki tektonik olayları tetiklerken, diğer yanda yıldırım şeklinde betimlenen ateş toplarıyla dünyaya ve insanlara zarar vermiş. Üçgenin tepe sivri köşesi, Marduk’tan çıkan ateş toplarının, çok geniş bir bölgeyi etkilediğine işaret ediyor (üçgenin alt uzun kenarı). Görülen zarar, üst kısımdan aşağıya doğru üçgen biçiminde açılan üç ayrı siyah geometrik biçemle belirtilmeye çalışılmış. Kerykeion’un en alt bölümünde gösterilmiş köklerden siyah olanı, sağ taraftaki büyük bir su birikintisine (suyun büyüklüğü, arkada perspektif olarak verilen su karaltıları tasvirlerinden anlaşılıyor.

Yani Pasifik okyanusu) doğru uzanıyor. Pasifiğin üzerinde görülen bir kent tasfiri (Navel of the world-Dünyanın göbeği), Marduktan düşen ateş topları nedeniyle alev alev yanmaktadır. Bunun hemen solunda görülen taş stel ise, oluşan tüm felâketlerin ardından ölen insanları sembolize ediyor. b= Bu bölümde, gökteki bir yıldızla, bunun hemen sağ alt kısmında, içinde kollarını göğsünde birleştirmiş, bağdaş kurup oturur pozisyonundaki insan betimi, doğadaki dengelerin tekrar kurulduğunu, bu nedenle de insanların artık rahat ettikleri Avrupa (EVAİMON) topraklarında olduklarını betimliyor. Burada da yıldırımlar çakıyor. Ancak bu kez, ters üçgen şeklindeki betimlerden her biri beyaz renkte bırakılmış. Yani burada bir felâket değil, gök gürültüleri ve şimşekle (Zeus) birlikte yağan yağmurlar (Pallas Athene) betimlenmiş. Geniş bir alanda (tepe uzun kenar) toplanmış bulutlar, ters üçgenin (koni) alt köşesinde toplanıp yağan yağmur damlacıklarına dönüşerek, yeryüzündeki kayaların (Delikli-taş, Bullaun-stone) üstüne yağıyor.

Tasvirin bundan sonrasındaki betimler ise, yukarıda anlatılanların tümünden çok daha fazla önem arz ediyor. Zira sol altta yer alan kayalık arazinin ortasından akan cılız su akıntısı, Delikli-taş’ın alt kısmında bir su birikintisi (akarsu) oluşturmuş. Bundan daha da ilginç olanıysa, kayalık araziye bitişik vaziyette gösterilmiş olan (orta kısmı) delikli-taş’ın, bir Bullaun-stone olmasıdır (İrlandalılar “Bullown Stone” diyorlar). Bu betimin, tıpkı yukarıdaki resimlerde yer alan Killades taşı, Feaghna, Burren, Killerry, Killinagh, Gortavoher, Cong, Ardtole, Toormour, Kilfountan, Glendalough delikli-taş’larından başka bir şeyi anımsatmadığı açıktır.


Bu bağlamdaki Kelt kerykeion’u, Asya’dan Afrika, Mezopotamya, Anadolu ve İtalya yoluyla İngiltere; diğer tarafta, Pasifik’teki adalar yoluyla Rapa Nui, Maya, Aztek, İnka ve Kızılderili kültürlerinde yer alan mitoslardaki anlatıları doğruladığı gibi, çeşitli makalelerle Erg-Enek-On adlı kitabımızıda, kanıtlarıyla birlikte savladığımız iddiaları destekler içerikteki en önemli belgelerden birini oluşturmaktadır.