17. Yüzyıla Kadar Osmanlı Devleti Ordusu
 

Osmanlı ordusu üç bölüme ayrılırdı:
- Kapıkulu Ordusu
- Eyalet Ordusu (Tımarlı Sipahiler)
- Yardımcı Kuvvetler

Kapıkulu Ocakları
Devletin profesyonel ordusudur. Küçük yaştaki gayrimüslim çocukların, Türk ailelerin yanında müslümanlaştırılması uygulaması olan devşirme sistemi sayesinde asker ihtiyacı karşılanırdı.

Kapıkulu ocaklarının asıl görevi savaşta ve barışta padişahı korumaktı. Buna ek olarak teknik silahların kullanılması ve başkentin güvenlik işleri gibi çalışma alanları da vardı.

Evlenemez, başka hiçbir işle uğraşamaz, sürekli askerlik eğitimi alırlardı.

Ulufe isimli maaş alırlar, padişahların cülus (tahta çıkma) törenlerinde bahşiş alırlardı.

Şu bölümlere ayrılmıştır:

Piyadeler: Yeniçeriler, Cebeciler, Topçular, Humbaracılar, Lağımcılar

Süvariler: Sipahiler, Silahtarlar, Garipler, Ulufeciler


Eyalet Ordusu (Tımarlı Sipahiler)
Tımar (dirlik) sistemi içinde yetişen ve sadece Türklerden oluşan ordudur. Sayıca en fazla olan bu ordu Anadolu ve Rumeli taşralarında yetişirdi.


Yardımcı Kuvvetler
Akıncılar: Sınırlarda yaşayan ve sürekli olarak gayrimüslim olan ülkelere saldıran Türk Savaşçılarıdır.
Azaplar: Gönüllü Türk askerleridir.
Deliler: Genç ve gözüpek savaşçı birliklerdir.
Yaya, Yörük, Müsellim: Geri hizmetteki askerlerdir.