[Desmont]

Ahmed Vefik Paşa, Osmanlı devletinin bunalımlı ve en zor günlerinde “Başvekil” ünvanıyla Sultan II. Abdülhamid’in yardımcısı oldu. Meşhur 93 harbini sona erdiren Edirne Antlaşması imzalanalı henüz 4 gün olmuştu. Başvekilin yeni görevine başlamasından 9 gün sonra, Sultan Abdülhamid’in iradesiyle Meclis-i Mebusan tatil edildi. 20 gün sonra Ruslar, planladıkları barış şartlarını kabul ettirmek için Ayastefanos’u (Yeşilköy) işgal etti.

Ruslar bu kadar yakına gelince, yerli Rumlardan bazıları, bayram etmeye, sokaklarda taşkınlılar yapmaya başladılar. Barış görüşmeleri devam ederken, bir gün Tatavla (Kurtuluş) semtinde beş-altı yüz Rum kopilinin toplandığı haberi alındı. Zaptiye Nazırı da herhalde polis kuvvetiyle işin üstesinden gelemeyeceğini anlamış olacak ki, elden bir yazı göndererek, acilen asker sevki talebinde bulundu. Tezkereyi alan Ahmed Vefik Paşa’nın nevri döndü. Yerinden kalktı ve hemen bir arabaya binip olay mahalline geldi. Orada bağırıp çağıran nümayişçilerin arasına hışım gibi daldı. Ve birini tutup, elindeki bastonuyla evire çevire dövmeye başladı. Bu manzara, isyancıları ürkütüp çil yavrusu gibi dağılmalarına sebep oldu ve sükûnet sağlandı. Ahmed Vefik Paşa, makamına döner dönmez çağırttığı Zaptiye Nazırını gözlerinden ateşler saçarak haşlıyordu:“Ben adamın iki gözünü birden oyarım! Miskin herif! Taburla asker isteyeceğine niçin gidip dağıtmadın o adamları!”