Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir.


Bu nasıl ayrılık, bu nasıl veda
Gözleri kal diyor dudakları git
Bakışın anahtar gözlerin kilit
Ellerin aç diyor dudakların git


Ayrılık dönüşü olmayan nehir
Yalnızlık yıkılmış bomboş bir şehir
Kaç sevda kül oldu böyle kimbilir
Gözyaşın kal diyor dudakların git


Gidersem bir daha dönmeyeceğim
Kalırsam kalbime yenilmeyeceğim
Çözemedim seni çıldıracağım
Gözlerin kal diyor dudakların git



Duvardan insin mi resimlerimiz
Yabancı olsun mu isimlerimiz
Ya o deli dolu gecelerimiz
Anılar kal diyor dudakların git


Bu romanda biter belki birazdan
Ne aşklar yıkıldı gururdan nazdan
Ağlıyor besteler yine hicazdan
Şarkılar kal diyor dudakların git

Yemişim ayrılık acısını, sen hiç koşarken serçe parmağını sehpaya çarptın mı? diyenlerdensiniz; yoksa tek hece ile "ÖLÜM" der ancak ölümle mi biter diyenlerdensiniz? Önemli olan neyi kaybettiğimiz midir yoksa?

 

Çevrimdışı

Her insana göre değişen acılar..
Acı çekmesine rağmen ağlamaktan utananlar
Bu kadar şeye rağmen yine de ayakta duranlar
En acısı da unutamayanlar..

Aşk acısı hafifler. Zamana ilaç derler. Unutulmak kolay , unutmak zordur.
Ayrılıklar ilk günlerde kimilerine göre gayet neşeli sonradan acılaşmış , katılaşmış , kimilerine göre de ilk zamanlar şiddetli geçmiş , sonradan sonraya hafiflemiştir.

Ha bir de hiç geçmeyen ayrılık acıları vardır , o psikolojik sanırım.

Önemli olan her ne kaybetmişsek kaybedelim , yine de sapasağlam ayakta durabilmektedir.
Eğer sağlamsa bastığınız yer , sabitlemişseniz kendinizi , kimse sizi yıkamaz , üzemez , acıtamaz , incitemez.

Ne olursa olsun , herşeye gülüp geçmek sanırım en iyisi.
'' Beni kaybeden utansın '' , '' Onun gibi bin tanesini bulurum '' gibi cümleler ile kendimizi avutmak yerine , bir daha aynı acıyı yaşamamak adına ve her zaman ayrılık konusunda daha tecrübeli olup üzülmemek için kendimize ve yaşantımıza , yaşadıklarımızı ders edinerek , kaldığımız yerden devam etmeliyiz.

Çünkü , kimse Vazgecilmez değildir.

 

Çevrimdışı

hafifler

__________________
Kimsenin fark edemeyeceği detayları görmeyi çok severim. ❣

 

Çevrimdışı

En kiymetlillerimiz ölüyor zamanla onların acısı bile hafifliyorki kaldıkı ayrılık acısımı hafiflemiycek.
Gidenin yerine yenisi gelir (;

__________________
Kabullendiğim Hikayemi Yaşıyorum....

KİMENE....

 

Bu yasanmisligin boyutuna gore degisir. Farz-i muhal bir insana asik olabilirsin, senelerce pesinden kosar karsilik bulamazsin, bir sure sonra vazgecersin, vazgecmek zorunda kalirsin. Birini seversin, baglanirken aslinda olmayacagini bilirsin, ilerisi yoktur ama o an yapamazsin. Mantik cercevesine oturtabildigin icin bir sure sonra unutursun, unutmak zorunda kalirsin.

Birini cok seversin, oda seni cok sever. Hersey iyi gidiyordur lakin sacma sapan birsey olur, oluverir. Olmasi gerektigi icin, bir insanin yasamindan once kaderine esi yazildigi icin olmaz. Heh iste o koyar insana, unutamazsin, hafifler ama unutamazsin.

Tam olarak boyle dusunuyorum sanirim.

 

Çevrimdışı

Ayrılık acısı eninde sonunda hafifler elbet ama mecburi bir ayrılıksa sizinki işte o zaman hafiflemesini beklemek epey zamanınızı alır.
Aslında hafifleme değil de insan alışıyor galiba, zamanla kabulleniyor birçok şeyi ama unutmuyor.

 

Çevrimdışı

Ayrılık gelır geçer..
Kımse,kımse ıcın ölmez!. Öluyorum dıyen kişinin abartısıdır..
Bu fani dunyada bıle sevdıgımızı kaybettıgımızde ölumun acısıyla yuzlestıgımızde bıle bellı zamandan sonra acımızı hafıflemıs olarak yasarız..
Lakin,yasanmıslık boyutuna gorede deıl deısır..
Insana en cok koyan mecburı ayrılıklar olsa gerek.şunu bılır şunu yasarım'zaman her seyın ılacı'..

__________________
Dünya çok acı çekiyor. Ama kötü insanların şiddetinden değil, iyi insanların sessizliğinden! / Napolyon

 

Çevrimdışı

"Aşkın gözü kördür" sözünü ünlü düşünürümüz Propertius' un söylediği gibi aşk bu; acısı da tatlısı da carpar..

 

Çevrimdışı

Ayrılık Zor Değil,3 Gün Ağlarsın !
Sonra Vur Patlasın Çal Oynasın !

(:

 

Çevrimdışı

Örnek ile anlatayım:

Bir insan sigarayı bırakır, uzun zaman içmez, ama bir an kokusuna dayanamayıp tekrar başlar..
O süre zarfında sigarayı unuttu mu?
Hayır.
Ama yokluğuna alıştı.
Ayrılık da böyle..
Biz ayrı iken ilk zamanlar tarif edilemez acılar çekiyoruz.
Daha sonra uyuşuyoruz..
Ama geçmiyor, bir yerlerde bekliyor..
Tekrar gördüğümüzde içimizden bir şeyler kopuyor.
Evet ayrılık acısı hafifler, ama hafiflemesi, asla unuttuğumuz anlamına gelmez.


Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir.