Çevrimdışı

[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]
Mehmet ORUÇ

Geçen hafta Başbakan Recep Tayyip Erdoğan, Ulusal Stratejik Araştırmalar Kurumu’nun (USAK) düzenlediği konferansta, Türkiye’de Arap ülkelerine karşı bir ön yargı olduğunu belirterek, konuşmasında şu görüşlere yer verdi:
“Arap ülkeleriyle Türkiye’nin geliştirdiği ilişkilere ön yargılı bakmak çok yanlış. Arapları ihanetle suçlamak, onlara ön yargı ile bakmak çok yanlış bir tutum. Biz köpekleri bile ‘Arap’ diye çağıran bir anlayıştan geliyoruz maalesef. Türkiye geçmişte savaştığı (Batılı) ülkelerle sonradan çok sıcak ilişkiler kurmuştur. Maalesef uygulanan yanlış politikalar neticesinde birçok Arap ülkesiyle ilişkide ön yargılarla karşılaştık. Bizim Avrupa ve Batı ülkeleriyle ilişkilerimiz ne kadar önemliyse Orta Doğu ülkeleriyle ilişkilerimiz de o denli önemlidir.”

SİNSİ DİN DÜŞMANLIĞI!..
Sayın Başbakan önemli bir yaraya parmak bastı. Hatta neşter vurdu, diyebiliriz. Osmanlıyı yıkan güçler, Osmanlının tekrar tesis edilmemesi için, Türkiye Müslümanları ile diğer Müslüman ülkelerin insanlarını birbirlerine sinsice düşman ettiler. Taraflar, basın yoluyla, ders kitapları yolu ile devamlı aleyhte yayın yaparak İngilizlerin oyununa gelindi. Şimdi artık gerçekler yavaş yavaş ortaya çıkmaya başladı. Geçenlerde Mısır Dışişleri Bakanı, artık ders kitaplarımızdaki Osmanlı aleyhindeki ifadeleri çıkartıyoruz, dedi.

Osmanlıyı yıkan güçler, parçala ve yönet metodunu kendilerine yöntem olarak seçmişlerdi. Geçmişte, asırlarca birlik ve beraberlik içinde yaşayan aynı inançtaki bu ülke insanlarının bir araya gelip Osmanlıyı tekrar kurarlar diye ödleri kopuyordu.
Türkiye’deki Müslüman halka, “Araplar size ihanet etti” diyerek onları Araplara karşı kışkırtıyorlar; diğer taraftan da onlara gidip, “Osmanlılar, Türkler asırlardır sizi sömürdüler” diyorlardı. İhanet meselesini yarına bırakarak bugün, ülkemizde geçmişte Arap düşmanlığı adı altında yapılan İslam düşmanlığından kısaca bahsetmek istiyorum...
Osmanlıyı yıkan güçler, Anadolu halkının İslami değerlerini hissettirmeden tahrip ederek, sinsi bir şekilde din düşmanlığı aşıladılar. Açıkça İslam düşmanlığı yaparak Müslüman mahallesinde salyangoz satamayacaklarını bildikleri için, bunu dolaylı bir şekilde yaptılar.

Örneğin, halkı Peygamber Efendimizden soğutmak için, önce Arapların siyah olduğunu yaydılar, sonra da Arapları kötüleyerek, aşağılayarak dolaylı yoldan Peygamberimiz Muhammed aleyhisselama düşmanlık, en azından soğukluk elde etmek istediler. Bunun için de kara kedileri, köpekleri, Arap, Arap diye çağırdılar; gazete ve dergilerde yaptıkları siyah resim ve karikatürlere Arap diyerek, gençliğe, Arap’ı siyah olarak tanıttılar. Hatta hamam böceğine Kara Fatma diyerek Efendimizin mübarek kızlarını da karalama kampanyasına dahil ettiler. Arap saçı, Arap sabunu gibi tabirlerle Resulullahın kavmini aşağıladılar.

ÜSTÜNLÜK TAKVADADIR
Halbuki, gerçek Araplar siyah tenli değil, beyaz, buğday tenliydiler. Siyah olan Habeşistan halkı, esmer olan da Mısır halkıdır. Bilhassa Peygamberimizin sülâlesi beyaz ve çok güzel idi. Zaten dedeleri Hazreti İbrâhim, beyaz olup, Basra şehri halkından, Târuh isminde beyaz bir müminin oğlu idi. Resûlullahın babası Abdullah’ın güzelliği, Mısır’a kadar şöhret bulmuştu.
Buradan, dinimizin siyah tenli insanları aşağıladığı manası çıkartılmamalıdır. Bu yoldan Peygamber Efendimiz kötülendiği için bu izahları yapmak zorunda kaldık. Yoksa dinimizde siyah, beyaz ayırımı yoktur. Siyah bir Müslüman beyaz bir kâfirden kat kat daha üstün, daha kıymetli ve sevimlidir. İnsanın siyah olması îmanın şerefini azaltmaz. Bilâl-i Habeşî hazretleri ve Resûlullahın çok sevdiği Üsâme siyah idiler. Ebû Leheb ve Ebû Cehil kâfirleri beyaz idiler. Bu ikisinin kötülükleri ve aşağılıkları herkesçe bilinmektedir. Allahü teâlâ insanın rengine değil, îmanının kuvvetine ve takvâsına kıymet vermektedir.