| Kendimden yoruldum!!!
Kendimden yoruldum
Sürekli maske takmaktan İçim Kan ağlarken İnsanlara gülmekten yoruldum ...
sahte gülücükler saçmaktan...
yoruldum...
insanların egolarını tatmin etmekten yoruldum..
Çok sinirliyken bile Sakin olma zorunluluğundan yoruldum ...
Hıçkırarak ağlamak isterken Gözyaşlarımı içime akıtmaktan
Delice severken içimden dağlara denizlere Hoyratça esen rüzgara toprağa kuşlara Seviyorum diye haykırmak isterken Susmaktan yoruldum ...
seni seviyorum diyememekten..
Mavinin her tonunda kaybolmak isterken Siyaha esir olmaktan yoruldum...
her zaman hüzün ve kederin bana kalmasından....
yoruldum..
Kendimden yoruldum ...
Hep güçlü olmak ne zordur....
insanlari kirmamak ugruna susmaktan...
cok ama cok yoruldum...
oysa neydiki benim istediklerim,cokmu gelmisti...
sev istedim...
ama benim kadar degil...
bumu zor geldi sana?...
gittigin yerler mutlumu eti?
ben gibi mi bakti sana?
ben gibimi istedi seni?
benim gözlerim gibi parladimi gözleri sana bakarken?
ya peki sen?
nasil kiyabildin sana bakan o gözlerime,hani gözlerine bakipta sende yok olan ....
sonra tekrar sende var olup , herseyi sende yasiyan....
guzel gözlundum demi ben? peki o neyin oldu?
Çabuk tükettim ömrümü Yarınlarımı.....
Umutlarımı.....
Duygularımı.......
|