ruyalarimdan caldim
hayallerime kattim her zerreni
butun renkleri karistirdim
butun iklimleri de
gorduklerim olmamaliydi
oyle inanmistim
ruya papatyalarinin kokusu tukenmemeliydi
mahmur gozlerimde
utopyalarimin yenilmesine izin veremezdim
uyku denilen o olum haline
ve izin veremedim sana
olum aninda kavusma ihtimaline
ruyalarim
onlar simdi azrailde
hayallerim
duman oldular
kara kara bulutlar
yanaklarimi islatiyorlar
sensiz ve kimsesiz bu hezeyan ile
sen
sen yoksun artik
bogdum seni imkansiz denizlerimde
ben
ben uyumak istiyorum
karanlik ve sonu gelmeyecek bir gecede
sencil ruyalarim yok artik
biliyorum
bencil hayallerimle ortun ustumu
ben gidiyorum