Yalan Değil Gerçek Bir Gülüşle..
Yüreğim ağlıyor... Gözlerim haykırıyor... Ama yüzüm tebessüm ediyor! Bir sanatçı aday adayına da bu yakışırdı zaten. Duygularını belli etmeden... Rolünü yerinde ve zamanında oynamak... Yalnızca kendiyle baş başa kaldığında ağlamak! Bu gelgitler neden? Bilmiyorum... Rahatça hüngür hüngür ağlayabiliyorum Ama dile getiremiyorum Bazen kendime bile... İçimi acıtan şey ne anlayamıyorum Bundan nasıl kurtulurum bilemiyorum... Ya da bilmek istemiyorum... Belki de beni ben yapan O dur diye... Ama mutlu olmak istiyorum! Yüzümdeki tebessüm, bazen rol yapmadan Gerçek olsun istiyorum! Bazen yalnızca 1 güncük doya doya gülmek... Her şeyi... Herkesi... Sevmek istiyorummm… "kim ne demiş?" Duymadan... "kim nasıl bakmış?" Görmeden... "kim ne yapmış?" Umursamadan... Belki yine kendimle baş başa... Belki beni gerçekten anladığını, önemsediğini hissettiğim... Önemsediğim biriyle! Yalan değil... Gerçek bir gülüşle!
__________________ Her$eyimi saf dı$ı ßıraktım korkularımı ßiLe sancıLarım ipi kopan ßir Oltanın ucunda kaLdı ßeLki'de ßir ßaLığın ßoğazında sakLı.. |