Vazgeçmeye yetmedi gücüm
yokluğun bitmeyen bir gece,olmayan bir sabah gibi…
her taraf karanlık,sessiz,soğuk,sensiz…
mevsim yaz olmuş farketmez..üşüyorum yokluğunda..
dünyamı ısıtan güneşten,senden,gülüşlerinden yoksunum…
haykrışım,yalvarışm kayboluyor boşluklarda sana ulaşmadan…
gücüm azalıyor günden güne,zayıflıyor yüreğim..sensiz…
dağları yıkan,dünyaları yıkan ben,yeniliyorum senin sevgin karşısında…
bir çift yıldıza,gözlerine…bir güzel gülüşe bağlamışım her şeyimi…
sanki bana bakman,bana gülmen sebep nefes almama….
gözlerin,gülüşlerin yokken karşımda sanki koskoca bir çölde kurumaya yüz tutmuş bir ağacım…
dalları,yaprakları senden gelecek yağmura hasret…
Bahar ını bekleyen bir ağaç gibiyim…yapraklarını açmak için bekleyen..sensiz..
belki hiç gelmeyecek Bahar a hasret bekliyorum öyle…
ufukta belirecek diye gülüşün,geceme parlayacak diye gözlerin…bekliyorum sadece…
vazgeçmeyi istemedim hiç,denemedim bile…beklememeyi…
nasıl ki vazgeçemezse toprak sudan,yağmur buluttan benden vazgeçemem senden…
elimden gelen sadece beklemek…özlemimi büyüterek beklemek…
ben gülüşüne,gözlerine yazmışken tüm umutlarımı vazgeçemem senden…
hadi Bahar’ım gel artık dünyama…kurumuş dallarıma,çatlamış topraklarıma yağmur ol…
seninle yeşersin umutlar,seninle olsun yarınlar…
vazgeçmeye yetmedi gücüm…
__________________ Her$eyimi saf dı$ı ßıraktım korkularımı ßiLe sancıLarım ipi kopan ßir Oltanın ucunda kaLdı ßeLki'de ßir ßaLığın ßoğazında sakLı.. |