Çevrimdışı

Uzaklarda bir köyde, kocası, çocugu dogmadan ölmüş, tek başına yaşayan hamile bir kadın kendisine arkadaş olması açısından dagda yaralı olarak buldugu bir gelincigi evinde beslemeye başlar. Gelincik kadının yanından bir an bile ayrılmaz. Her ne kadar evcil bir hayvan olmasa da, oldukça uysallaşır. Bir kaç ay sonra kadının çocugu dogar. Tek başına tüm zorluklara gögüs germek ve yavrusuna bakmak zorundadır. Günler geçer ve kadın bir gün bir kaç dakikalıgına da olsa evden ayrılmak ve yavrusunu evde bırakmak zorunda kalır… Gelincikle bebek evde yalnız kalmışlardır. Aradan biraz zaman geçer ve anne eve gelir. Gelincigi ve kanlı agzını görür. Anne çıldırmışçasına gelincige saldırır ve oracıkta öldürür hayvanı. Tam o sırada içerdeki odadan bir bebek sesi duyulur. Anne odaya yönelir. Ve odada beşigi, beşigin içindeki bebegi ve bebegin yanında duran parçalanmış bir yılanı görür.

Einstein’in söyledigi rivayet edilen bir söz var: “Insanlardaki önyargıyı parçalamak benim atomu parçalamamdan çok daha zor”

__________________
Kimsenin fark edemeyeceği detayları görmeyi çok severim. ❣