| Anne..
ağladığımı kimseye söyleme anne
Onlar beni güçlü biliyor
onlar beni en zor günümde bile ayakta biliyor
ben aslında gülerek geçirdiğim her günün akşamı evde ağlarken
onlar benim içimin sızladığını,yüreğimin yandığını bilmiyor...
ağladığımı kimseye söyleme anne
onlar beni kral belliyor
onlar ben kızdım mı dünyayı yakacak insan biliyor...
Ben aslında onun gözlerine bakmaya bile kıyamazken,
onlar benim biri uğruna üzüleceğimi tahmin bile etmiyor...
ağladığımı kimseye söyleme anne...
onlar beni ağlamaz biliyor...
onlar beni...üzüldüm mü bulunduğum şehri bulutlar kaplar biliyor...
ben aslında odama kapanıp sitem duygusuyla bir köşeye sinerken
onlar beni hiçbir şeyin sarsacağını akıllarının ucundan bile geçirmiyor...
Ağladığımı kimseye söyleme anne...
Onlar bunu hiç bilmiyor.
Onlar için ben en sağlam köprülerden daha sıkı bağlıyımdır hayata...
Ben aslında ölümle yaşam arasındaki ince çizgide bi o yana bi bu yana giderken
Onlar hala benim için hayatın büyük bir hayal kırıklığı olduğunu bilmiyor.
__________________
Keşke dedim, ateşten, yazıdan önce insanlığı bulsaydılar |