GÖÇ
GÖÇ
Bir yol ıssız ve karanlığa
Sonu belirsiz ,
Gidişleri dönüşsüz
Bir yolcu rotası meçhule dönük
Nasılda kandım,
Nasılda inandım sana
Tükettin
Tükendim
Gücendim
Kelepçeler bir banamı yakışırdı
Gecenin yanlızlığında
Ölümün yamacında
Gözlerim bu kadar mı güzel ağlardı
Yağmurlar dindiğinde
Hayaller tükendiğinde
Gurur dediğin şey ayaklar altında çiğnenirken
Sokaklar çocuklarla taşarken
Martılar gökyüzünde ağlaşırken
Bir yol çıkar
Sonu bilinmeze
Ebedi yanlızlığa
Bilmediğim bir yaşama damla damla akar
Ah zaman
Meğer herşey bir yalan
Nasılda gelip geçtin hiç anlamadan
Bir martı olmak isterdim ya
Ne olduğu belirsiz bir varlığım şimdi
Labirent içinde tıkılı kalmış bir beyin
Bir çift flu göz
Kanlı bir gömlek
Bedene sığmayan birde yürek
Bir hayalim belkide
Yüreğinden firari
Yakup KARA |