İlkokula gelince, "Karga kovalayan Mustafa KEMAL"i ezberlemeye başladık. Onun kitap okuma alışkanlığını algılayamadık.
Ortaokula gelince, "Okuduğu okulları,savaştığı cepheleri" ezberlemeye başladık. Onun düşmanlarımızı nasıl çözdüğünü,onlara bakışını ve insanlarla nasıl iletişime girdiğini algılayamadık.
Lise'ye gelince, "Yaptığı devrimlerinin tarihlerini ve adlarını" ezberlemeye başladık. Onun bu devrimleri yapmaktaki amacını,bunları değiştirerek neyi hedeflediğini algılayamadık.
Üniversite'ye gelince yada İş Hayatına atılınca, " Sağ-sol düşünceleri altında, amaçsızca oraya buraya koşarak" gereksiz fikirleri ezberledik. Onun bizlere bırakmış olduğu büyük eseri CUMHURİYET'e bir tuğla koyamadık, bilimden uzaklaştık, tembelleştik. Bilimin ve üretkenliğin bu ülke için yararını algılayamadık.
Bir aile olunca "Ülke meselelerinden uzaklaştık, hayatın mücadelesinde "vatan"ı unuttuk, posterlerinin altına sığındık. Onun bizlere verdiği öğütleri anlamadık, hayatımıza geçiremedik.
Ölümünün üzerinden 70 yıl geçti.
Bizler hala inatla; onu ezberlemeye, mavi gözlerinin derinliklerinin içinde kaybolmaya, öğüdlerinin arasında gidip gelmeye devam ediyoruz.
O ise kendisinin algılanmasını istemişti bizlerden. Anlaşılmasını.
"Benim görüntüme değil, fikirlerime sahip çıkın" imasıyla her defasında konuşmasına ve bizlere iyice anlayarak okumamız için NUTUK'u yazıp bırakmasına rağmen hala yabancılara kucak açıyoruz.
ATAM RAHAT UYUMUYORSUN BİLİYORUM. AMA İNAN ELİMDEN GELENİN DAHA FAZLASINI YAPMALIYIM BUNU DA BİLİYORUM.
--
Sevgi ve Saygılarımla
GÜROL GÜRSES
*Alıntı*