Seni günlere böldüm, seni aylara
Daha yıllara, yüzyıllara böleceğim.
Ve herzaman söyleyeceğim ki beni anla
Böyle eskitilmiş de olsa bu kalbi
Minesi çatlamış bir diş gibi..
Duracağım karşında !
Şiirler söylenir, şiirler biter
Biz bu sevdayı neresine sakladık ki
Sen ona bak da;
Kahverengi avuçlarına mı gözlerinin,
Tam oradan mı kahverengi yağan bir aydınlığa..
Bütün günler yenilenir her bekleyişte
Ve bütün dünler, geçmişler.
Kapısını açarsın ki bir de hiçkimseler yok
Çaresiz benim sana gelişimde hep böyle
Dün akşama doğru turuncu bir bulut geçti
Sonra bütün bulutlar hep birden geçti
Anılar, anılar.. Belki hepsi bir kelime..
~Edip Cansever