| Güneş'den Uzanan Bir El
Yüzüm,bir kaldırım taşına dayalı
Upuzun bir geceden
Kızıl bir sabaha uyanıyorum
Yüreğimdeki bütün özlemleri
Kaldırım taşına bırakarak.
Kısa bir ömrün pisliğini taşıyan ellerimi
Yüzüme götürüyorum
Hayata açılmayan gözlerimi
Zorla da olsa açmak için.
Kirpiklerime yapışan
Gecenin bütün pisliğini
Elimin tersiyle siliyorum.
Her silişimde kurtulmak istiyorum
Bütün karanlıklardan...
Güneş'den uzanan bir el istiyorum
Yüreğimi ısıtacak...
Bağrına basacak...
Yüreğimin kuytuluklarında biriken
Karanlıkları aydınlatacak,annem
Seni istiyorum...
Hayata küskün gözlerimin
Hiç görmediği...
Her gözyaşımda
İsmini bile bilmediğim,annem
Seni haykırıyorum gökyüzüne
Minik ellerimi açıyorum
Seni görmek umuduyla...
__________________
Eğer "dokuz" CanLı oLsaydın biLe En fazLa "sekiz" kez kaçabiLirdin öLümden..
BiLki "yedi" düveLe suLtan oLsan dahi Yerin "aLtı" mekan oLacak sana
En fazLa "beş" metre kumaş götürebileceksin Kapatacaksın "dört" açsanda gözünü..
Bu dünya "üç" günLük dünya , AzraiLin yanında "iki" kat oLup yaLvarsanda nafiLe
ELbet "bir" gün öLeceksin İşte o gün herşey "sıfır"dan başLayacak..! |