Toroslar'da bulutla öpüşüyorken çamlar
Yeşil ile mavinin vuslatıdır akşamlar
Bir tüy gibiyim ufka tepelerden bakarken
Güneşle sohbetteyiz hâlâ, gün kararırken
Döneriz ömrümüzün onbeş yıl öncesine
Bırakıp kendimizi yeşiller gecesine
Koparıp yıldızları bir bir atlas yorgandan
Soyarız kendimizi bulunduğumuz andan
Ay güler... Orman uyur... ağaçlar uyumazlar
Daha bin yıl yaşa der, içimdeki hazlar
Yaşa bin yıl daha sen, böyle güzel zamanı
Ve dönmeden toprağa, koy kadehe cihanı
Uyu uyan, kucakla güzelliği durmadan
Duyuyorum içimde seni yüce Yaratan
Seni duymak ömrümün yıllarını kovmaktır
Seni duymak ölmemek ve yeniden doğmaktır
Şu kuş, şu dal, şu yaprak ve mademki ben varım
Bir bütünün parçası karım ve çocuklarım
Hep seninle iç içe ve hep seni duyarak
Eriyoruz yıldızlar altında uyuyarak
Şu lezzetli karanlık, biraz sonra şafaktır
Toroslarda bir gece, bir ömrü yaşamaktır...