İki yana açtım kollarımı bak,
bir avucumda hasret var
diğerinde yaralı sevdan;
Tartıp tartıp duruyorum, dönüyorum,
Ben doğuyu ararken hep
akşam,
seni batarken buluyorum.
bu aralar
bir şelale gibi içimde
yüksekten derine düşüyor umutlar
sonra bir çığ gibi
git gide büyüyor yalnızlığım,
ense kökümden içeri
ufacık bir kurşunla beraber
kanlı hayaller giriyor, dayanamıyorum.
Kötü, çok kötü bu gidişat
İnsanınım ya zoruma gidiyor
Bu sefalet, bu çirkinlik
Ve bu çaresizlik içinde
Hâlâ tutsak olmak,
Hâlâ muhtaç olmak sana
Canımı yakıyor, ölüyorum.
Gel desem,
Gür bir orman gibi
Yüreğinden bana doğru
Bütün yollar kapanmıştır.
Git desem,
Diyemem...