Çevrimdışı

Kavga ettik biraz önce.
Ne var ne yoksa eteklerimizde döktük ortaya !
Bütün kimsesizliğimi,
Onu özlerken çektiğim onca acıyı,
Eskiyen yanlarımı fırlattım üstüne bir bir.
Darmadağın oldu her yer !
Bir iki vazo kırıldı,
Bir cam çatladı sanırım,
Bir de koltuğun ayağı.
-Kırılan hayallerimin yanında lafı olur mu - ?
Nasıl kaybettiysem kendimi,
Tozu dumana kata kata akıttım gözyaşlarımı.
Toz.
Duman.
Gözyaşı.
Çamur oldu her yer.
Utandım !
Hazır hissedince başlamalı temizlemeye dedim, öylece bıraktım.

Ben düzene sokmaya çalışırken kalp atışlarımı derin nefesler ala ala,
O konuşmaya başladı birden, bağıra bağıra !

- Hep burdaydım ben aslında, her an yanı başında - diye haykırdı.
- Açsaydın gözlerini, gerçekten görmek isteseydin görürdün beni.
- Emrine amadeydin, avuçlarının arasındaydım, istediğin gibi her an gözlerinde kalmamı sen sağlamalıydın.

Dedi ve sustu.

Sustum bende !
Sus pus oldu çoktan tuzla buz olan varlığım.
Sustu !
Sustum bende !

Kavga ettik biraz önce.
Ne var ne yoksa eteklerimizde döktük ortaya !

Ne kadar zaman geçti aradan, hatırlamıyorum.
O zamandan bu zamana neler yaptım bilmiyorum !
Çok mı kırdım onu, kızdı mı hapsettim diye anımsayamıyorum.
En son hatırladığım o derin sessizliğin içinde kaybolduğum.

Şimdi susun sizde !
Hepiniz, Herşey.