Beyaz bir kağıdı önüme
Siyah bir kalemi elime aldım
Durdum, düşündüm, hayale daldım
Sana olan aşkımı anlatmak için
Bir bardak suda fırtınalar koparmak
Bir çakıldan sarp kayalar tasvir için değil
Belki bir kartalı kafese kapatmak
Belki de tüm dünyayı cam kavanoza sığdırmak için
Samanlıkta iğne arar gibi
Aradım durdum en anlamlı kelimeleri
Sonra derin bir nefes alıp sustum
Kendini, kalbinin sesini duyabilmen için
Nihayetinde;
Ne ben anlatabildim aşkı
Ne de aşk anlatılabilinecek kadar düştü
Kalem tükenmedi ama kağıt karardı işte
Aslında en beyaz hali yeterdi
Sana olan aşkımı anlatmak için...