Ben seni severken ayrıldım senden
Yüreğim köz gibi yarım kalmıştı
Sönmemiş ateşi söndürdüm birden
Külü buhar oldu göğe karıştı
Yazdığım mektubu atarken sana
Gururum baş eğmez direndi bana
Aldığım cevabı okurken ama
Aşkı silip attı başı şahlandı
Zavallı yüreğim hasta biçare
Gönül umar oldu vefasız yare
Derdi umman oldu bulunmaz çare
Açıldı yürekte kapanmaz yare
Aşkın gözü körmüş öyle demişler
Gözü neyin açacağını söylememişler
Meğer açılacak göz gönül gözüymüş
Kör olmak ise aşkın özüymüş
Gün olur alır biri giderse seni
Gittiğin diyarda unutma beni
Eskiler gidip de gelse de yeni
Hatıralar uçuşur bırakmaz aşkım.