sen gittiğin gün bahçemde iki çiçek soldu.
biri senin bana aldığın küpe çiçeği
'aşkım kulağına değil, yüreğine küpe olsun'
demiştin
diğeri saksıdaki minik gül...
cemregül demiştim onun adına
bana geldiğin ilk gün dikmiş
ve ömrüme cemre gibi düştüğün için
adına cemregül demiştim.
sen gittin
sorgusuz sualsiz
gittin
belki mecburdun, gitmeliydin
böyle olmalıydı...
bunu ben anlardım tabi
ama çiçeklerim anlamadı
anlayamadı
terkedişine bir anlam veremedi
sevilmediğini düşünen her yürek gibi
boyun büktü
soldu
gittiğin gündü
çiçeklerim döküldü
yüreğim öldü.