Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir.
Aykırı Zamanların Tezat İnsanları
Aykırı Zamanların Tezat İnsanları
Sevdiğimizi sanıyoruz çogu zaman,
Beğenmelerimizde kaybediyoruz kend...imizi,
Kendi kendimizi kandırıyoruz sadece,
Gerçek sandığımız yapmacık oyunlarımızda...
Sebeplerimiz var sevmek icin,
Bahanelerimiz olduğu gibi sevmemek icin,
Kendi yalanımız kendimizi kandırıyor,
Kısır döngü içinde her şey yüreğimizi karartıyor...
Yaşamak varken zamanı ,
Geçiriyoruz sadece,
Oyalanıyoruz oyunlarımız içinde,
Ve çoğu zaman gerçek sandığımız oyunlarımızda kayboluyoruz...
Gözlerimiz kör,kulaklarımız sağırlaşıyor
Beynimiz hantal,yüreğimiz hissizleşiyor,
Göremiyoruz gerçekleri,
Ve en acısı;
Gördüklerimizden ibaret sanıyoruz tüm gerçekleri...
Aşamıyoruz sınırlarımızı
Çırpınırken bir kova suda,
Okyanusta sanıyoruz kendimizi.
Bir damla suda fırtınalar koparırken,
Tufanlardan habersiz yaşıyoruz
Didiniyor, çalışıyor, çabalıyoruz,
Başarılarımıza sevinirken,
Kendimizi kaybediyoruz,
Başarısız olduk mu bir kerede,
Tüm umutlarımızı yitiriyoruz...
Halbuki bilmiyoruz başarı ve başarısızlığın ölçütünü,
Neye göre başarılı yaptıklarımız,
Neye göre başarısız yapamadıklarımız...
Gamsız günler geçiriyoruz,
Küçücük dünyalarmızda kayboluyoruz,
Yangını sadece yüreğimize düşerse hissediyoruz,
Düşmesse dünya yansa bihaber yaşıyoruz,
Ağlarken gülünecek halimize,
Gülüyoruz ağlanacak halimize...
Yanlışlarımızdan haberimiz yok,
Bilsekte yanlış olduğunu ,
Doğrularımız yerine koymaktan çekinmiyoruz...
Aykırı zamanların tezat insanlarıyız,
Tezatlıklarımızda kayboluyoruz,
Körsek göremiyorsak kendimiz,
Diyoruz herşey karanlık...
Gördüğümüz kadarını yaşıyoruz hayatın,
Göremediklerimizi ise yok sayıyoruz,
Hayatı anladıklarımız kadar sanıyoruz,
Bilmiyoruz ki;
Hayatı anlamak bir güneşse,
Biz her ateş böceğini güneş sanıyoruz...