Ellerimi Tut Sevgili
Ellerimi tut sevgili
Üşür yüreğim yokluğunun yalnızlığında
Biliyorsun
Yetim kalmaya o kadar alışmış olsam da
Bırakma beni (u)mutsuzlukların başında
Ellerimi tut sevgili
Kapa gözlerini hayallerinde büyüt sevgimizi
Sonra nefesini tut
Sevgini gönder bana
Soğuk bir Ankara akşamında
Yüreğimi ısıt sevgimizi büyüt
Ellerimi tut sevgili
Gerçekte var olmasa bile
Varlığın hayallerimde biliyorsun
Öyle ki varlığına bile dilenciyim bu aralar
Ellerimi tut sevgili
Tut ki gözlerini yeniden hayal edebileyim
Derinliklerine bakarak
Umutlarımı yeşertebileyim
Ellerimi tut sevgili
Yaşamak için bir amacım oLsun
Ölüm bize yaklaşmışken
Bir nefeste dünyanın öbür ucuna göndereyim
Ellerimi tut sevgili
Yokluğuna bu kadar alışmışken
Bir sevda havası gelsin dünyama
Bu gece sevinçten ağlasın yüreğim
Ellerimi tut sevgili
Son bir kez olsa da
Yaşasın sevdamız
.
.
. |